Risale Haber-Haber Merkezi

Bediüzzaman Said Nursi'nin Sultan Abdulhamid'e yönelik tavsiyesinde kullandığı bir kelime tartışmaya yol açmıştı. Yazar Hüseyin Yılmaz'ın gündeme getirdiği tartışmada Bediüzzaman'ın Abdülhamid'e “Ömr-ü Sâni” mi “Ömer-i Sâni" mi dediği yapılan araştırma neticesinde netleşti.

Yılmaz, gelen itirazların ardından Divan-ı Harb-i Örfi eserinde yer alan "Yarı Cinayet" bahsine esas teşkil eden ve Bediüzzaman Said Nursi tarafından yazılan metnin 23 Mart 1909’da Volkan Gazetesi’nde “Dağ meyvesi acı da olsa devadır” başlığı ile neşredildiğini hatırlattı.

Volkan’ın bütün sayılarını Latince harflerle tek cild halinde neşreden Ertuğrul Düzdağ’ın çalışmasında yer alan yazıya ulaşan Yılmaz, Bediüzzaman'ın "ömer-i sani" ifadesini kullandığını söyledi.

Yılmaz, Risale Haber'de yayınlanan yazısında şöyle demişti:

Nirengi nokta, metnin asıl maksadı olan hulâsa ve neticenin ifadesinde karşımıza çıkıyor: “Zekâtü'l-ömrü, ömr-ü sâni yolunda sarf eyle!" Latince eserlerde bu şekilde yer alan bu ifadeye dikkat kesilmezseniz, ilk etapta büyük bir hata ile karşı karşıya kaldığınızı farketmiyorsunuz; yarım asrı aşkındır farketmediğimiz gibi.“Ömr-ü sâni” ne demek? İkinci ömür... Hadi biraz daha zorlayalım, âhiret hayatı... Bu fehme göre, Bediüzzaman, Sultan Abdulhamid’e bu saatten sonra devlet işlerini bırakıp, uzlete çekilip, âhirete çalışmasını tavsiye etmiş olmalı. Halbuki metnin bu cümleden öncesi de sonrası da bu garip mânâyi beslemiyor, ona hizmet etmiyor. Oysa Bediüzzaman, Sultan’a kendisi gibi Hâlife ve bir cihette Sultan olan, Ömer-i Sâni –İkinci Ömer- olarak şöhret bulmuş, Ömer Bin Abdulaziz gibi devleti idare etmesini tavsiye ve nasihat etmektedir.

Yazının tamamı için tıklayınız