Üstad Bediüzzaman Said Nursi'yi ve Risale-i Nurları eleştiriyorlar. Verdiğiniz cevapları da tenkit ediyorlar. Peki Üstad Hazretleri tenkid edilecek konuları neden işlemiş? Ebcedden vs. bahsetmeseydi olmaz mıydı?

Benzer bir durum Kur’an ve hadisler için de geçerlidir. Ama Allah ve Resulü (asm), birkaç şüpheci ve vehimli kafir için hakikatleri ifade etmekten geri durmamıştır. İmtihanın bir özelliği de budur, inanan ile inanmayan arasındaki farkı ortaya çıkartmak.

Toprak içindeki altını bulmanın yolu eleme ve imtihandır. Toprak elenmeden altın bulunamaz. Altının keyfiyet ve değeri ise topraktan çok üstündür. Altını bulmak için toprağın elenmesi gerekir. Elemek için de bir takım araç ve gereçler gerekiyor.

Kur’an gaybi alemlerden haber veriyor, insanın hiç görmediği, bilmediği şeylerden bahsediyor; "bütün bunlardan bahsetmese de herkes iman etse" demek, toprak ile altının karışık kalması anlamına geliyor. Bu ise altın gibi değerli madenlerin hiç gün yüz görmemesi demektir ki, bu daha büyük bir haksızlıktır. Ebu Cehil için Ebu Bekir (ra) yok etmek gibi.

Mesela, ebcet ve cifir ilminden Peygamber Efendimiz (asm) de bahsediyor. Şayet Üstad Bediüzzaman bahsetmemiş olsa idi, o hadisi nereye saklayacaktık. Yani bunlardan bahsetmenin faydası yüzde doksan iken, mevhum zararı yüzde ondur. O da birkaç evhamlının işine gelir mi gelmez mi şüphelidir. Yani yüz adamdan doksanının istifade ettiği bir hakikati on vehimli adam için terk etmek akla ve hakikate ziyandır. 

Sorularla Risale