RİSALEHABER

Mehmet Akif Ersoy, 25 Agustos 1918 tarihinde kurulan Darü'l-Hikmeti'l-İslamiye Cemiyetinin başkatipliğine atandı.

Bu cemiyet, bir tür İslam Akademisi mahiyetinde idi. Üyeleri arasında, Bediüzzaman Said Nursi, Ahmed Cevdet, Hafız İsmail Hakkı, Muhammed Hamdi gibi, dönemin meşhur ilim ve fikir adamları yer aldı.

Cemiyetin gayesi; Osmanlı ve İslam Aleminde ortaya çıkan dini meseleleri halletmek ve İslam'a yapılan hücum ve saldırılara cevap vermekti. Gerek vatandaşlar gerekse yabancılar tarafından sorulan sorular komisyonlarda görüşülerek resmen cevap verilmekteydi. Özellikle basın yoluyla yapılan hücumlara cevap verilmeye çalışıldı. Diğer taraftan üyeler muhtelif gazetelerde makaleler yayınlayarak, ferdi olarak da İslam'a hizmet etmeye çalışıyorlardı.

Cemiyetin faaliyetlerinden birisi de özellikle insanları ikaz etmek maksadıyla neşredilen beyannamelerdir. Haya ve namus hakkında neşredilen beyannamede; ahlak kanunlarına, en ince noktalarına varıncaya kadar mutlak itaat etmenin, insanların en önemli vazifesi olduğuna işaret edildi. Ahlak kanunları içinde yer alan en önemli hasletlerden birinin haya olduğu, bu ve benzeri hasletlerden uzaklaşmanın insanı insanlığından uzaklaştıracağına vurgu yapıldı.

Cemiyetin üyelerinden Akif ile Bediüzzaman'ın daha önceden tanışıp tanışmadıkları hakkında elimizde fazla bilgi yok. Bilinen, üyelerin toplantılarla bir araya geldikleri ve güncel meseleler hakkında sohbet ettikleridir. Üyelerden birisi de Eşref Edip'tir. 1952 yılında kaleme aldığı makalesinde, "Üstadla tanışmamız kırk seneyi geçti. O zamanlar her gün idarehaneye gelir; Akifler, Naimler, Feridler, İzmirlilerle birlikte tatlı tatlı müsahabelerde bulunurduk. Üstad, kendine mahsus şivesiyle yüksek ilmi meselelerden konuşur; onun konuşmasındaki celadet ve sehamet bizi de heyecanlandırırdı."(1) şeklinde ifadeler kullandı.

Gerek Akif'in gerekse Bediüzzaman'ın birbirleri hakkındaki ifadelerinden aralarında sıcak bir ilgi ve muhabbetin olduğu anlaşılmaktadır. Akif, değerli ediplerin bir arada bulunduğu bir mecliste, "Victor Hugolar, Shakspeareler, Descarteslar edebiyatta ve felsefede Bediüzzaman'ın bir talebesi olabilirler." (2) sözleriyle takdirlerini bildirmektedir.

Buna karşılık, Risale-i Nur'un muhtelif yerlerinde de büyük şairin adı ve şiirlerinden alıntılar yer almaktadır.

Bediüzzaman Said Nursi; "Hem merhum Fetva Emini Ali Rıza ve merhum Ahmed Sirani ve merhum Şevket Efendi ve merhum Mehmed Akif gibi insaflı, Risale-i Nur'u fevkalade takdir ve tahsin eden o muhterem ve merhum zatların hatırı için, biz İstanbul hocalarına dostuz, onlardan gücenmeyiz..." (3) ifadelerine yer vermektedir.

Akif'in;
"O nuru gönder ilahi, asırlar oldu yeter!
Bunaldı milletin afak'i, bir sabah ister."

"Dogrudan dogruya Kur'an'dan alıp ilhamı,
Asrın idrakine söyletmeliyiz İslam'ı" şeklindeki niyaz ve arzuları Risale-i Nur'la hayat buldu. Akif'in arzusu, ilhamını direk Kur'an'dan alan Risale-i Nur'la gerçekleşti.

Dipnotlar:
(1) Tarihçe-i Hayat, Tahliller.
(2) Sözler, Konferans,
(3) Emirdağ Lahikası-I, (107. Mektup),

Sorularla Risale