Zamanın seyri mütehavvildir,
Kâh hazan'u kış, kâh bahar olur.
Gehi asumanı zulmet sarar,
Cennet-âsâ bağlar tar-mar olur
Nüzul edince keremle rahmet;
Nice deşt'u, viran gülzar olur.
Mümasil zamana encâm-ı nas;
Kimi şaki, kimi ebrar olur.
Kimisi rasindir polat gibi
Gör ki küfre sedd-ü hisar olur.
Kimi efkârı ile mani-i haktır
Bakarsın kâselis-i füccar olur.
Kimi etvarı ile muin-i fasıktır,
Tutar da küffara zünnar olur.
Kimi rah-ı Hak'ta şir-i jiyan,
Kimi Cahime seng-ü zınnar olur.
Kimi esrar-ı hilkate umyan
Maziden ihbarla ahbar olur.
Kimi ki müsta'fiyi kemaldir,
Say; 'küfrüyle bir mim murdar olur' (١٣٥٧)
Kimi kerem'i rahmetle saiddir
Siccin de Cinan'a civar olur
Kimi şarihtir Envar'ı Hakka;
'Asr-ı saliste bir sin serdar' olur. (١٣٧٩)
Esrarı ziyade şerh edemem;
Korkarım ki esen berdâr olur.
Gehi: Ba'zan.
Zünnar: Eskiden papazların bağladığı rükua engel enli kemer
Zınnar: Kaya