BELLEKSİZ YAŞAMA ÜRKÜNÇLÜĞÜ
Akar durur rahleden sehpaya
Bir deniz
Savrulur unutulur
Haydut sokakların çürüyen yürüyüşünde
Seçseydi gözlerimiz
İçerilerden
Uykularımız bağımsız izlerde
Bekler şehir evlerinde her akşam
Beğeniriz direnmeden belleksiz yaşamayı
Oysa var olan intihar etmedi
Şimdiye dek
Kıyamet çağıldar derinlerde
/ümmetî ümmetî/
Biz kedersiz tehlikelerde
Ah kemendine yakalanır insan
Son hazanları
Gizemine sislerden bakan
Hangi caddeler alır
Yorgunlukları
Kıvılcım bir kalem
Çizer sur’u
Hangi yaman kalede
Kılavuzun ilhamı nuru
Ay yağmura yağmur çağa
Ve dağlardan akar durur bir deniz
Rahleden sehpaya