Bismillahirrahmanirrahim
Cenab-ı Hak (c.c), Hacc 39-41. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:
39 . Kendilerine savaş açılan (Müslüman)lara, gerçekten zulme uğramaları sebebiyle (savaşmaları için) izin verildi. (*) Şübhesiz ki Allah, onlara yardım etmeye elbette hakkıyla gücü yetendir.
40 . Onlar, sırf “Rabbimiz Allah’dır!” demelerinden dolayı haksız yere yurtlarından çıkarılmış kimselerdir. Eğer Allah’ın, insanların bir kısmını diğer bir kısmıyla def‘ etmesi olmasaydı, manastırlar, kiliseler, havralar ve içlerinde Allah’ın ismi çok zikredilen mescidler elbette yıkılıp giderdi. Allah, kendi (dîni)ne yardım edene mutlakā yardım eder! Muhakkak ki Allah, elbette Kavî (çok kuvvetli olan)dır, Azîz (kudreti dâimâ üstün gelen)dir.
41 . Onlar ki, kendilerine yeryüzünde imkân (iktidar) verdiğimiz takdirde (gaflete dalmazlar ve) namazı dosdoğru kılarlar, zekâtı verirler, iyiliği emrederler ve kötülükten men‘ ederler. (Bütün) işlerin sonu ise Allah’a âiddir.
(*) Bu âyet-i kerîme, cihâda izin veren ilk âyettir. (Celâleyn Şerhi, c. 5, 200)