Fefirrû İlâllah… (Allah’a firar etmek.)
Biz hapsolduk dertlere parmaklıklar demirden,
Biz bu mahkûmiyeti kayıp saydık ömürden.
Kırdık mevhûm demirleri nefsimize dur dedik,
Edinme başka ma’bûd Rahman Rahim Bir dedik.
Birde Birlik olurmuş mâsivâ başa belâ,
Sen başkaya meyletme Allah Her şeyden âlâ.
Sebepler perde-dârdır Hakîkat Güneşine,
Kün feyekûne Mâlik Allah’ın her işine.
Besmele ile başla İşler hep O’na olsun,
O’nun Adıyla olan bolluk bereket bulsun.
Allah’a firar ettik kurtulduk bin bir dertten,
Dünya yükü denilen deva bulmayan dertten.
Hevâ ve hevesinden tok olmayan nefsinden,
Firar et feraha er mâsivâ cümlesinden.
Bırak ağırlıkları dön hilkat gayesine,
Yaradılış maksadının Hidayet Güneşine.
Hem ruhen hem bedenen rahatlara erersin,
O’nun Gözüyle bakar, O’nun gibi seversin…