İnsan bir yola çıkar. Bu yol doğru bildiği yoldur. Ama karşısına birçok engel konulur. İnsan doğru bildiği yoldan ya şaşar ya da devam eder. Önündeki engellerden etkilenmeden yoluna devam eden insan engel koyanlara söyleyecek birkaç sözü olacaktır herhalde.
Yiğit yürür, şan yürür,
Dalda su, damarda kan yürür.
İnandığın yolda engel tanıma;
İt ürür, kervan yürür.
İnsanlar zulmeder. Kader adalet eder. İnsan zulmünde devam eder. Bir başka zulmeden ona musallat olur. Kısacası dinsizin hakkından imansız gelir. Yani kötü olanı daha kötü biri yola getirir bazen.
Soysuzun ardından vatansız gelir,
Ölüm, yiğitlere apansız gelir.
Kötüye kötü ol, iyiye iyi;
Dinsizin hakkından imansız gelir.
İnsan bazen ümitsizliğe düşer. Dünya sanki üstüne üstüne gelir. Ümitsizlik yoktur gerçi dinimizde ama insan bu ya zayıf varlık. Allah’tan uzaklaştıkça ümitsizliği de artıyor. Eğer böyle bir ümitsizliğe düşerseniz üzülmeyin. Güzel bir söz vardır onu hatırlayın.
Kimi sinek yemeğin yağına gelir,
Kimi sinek örümcek ağına gelir.
Daima açık tutmalı umut kapılarını;
İyi olacak hastanın hekim ayağına gelir.
Zayıf insanların bir özelliği yaptığı kabahati haklı gösterme eğiliminde olmasıdır. Kimse kendi kusurunu görmek istemez ve bunu da kimi durumlarda saklar. Karşısındaki ne kadar etkilenmiş bu durumdan önemli olmaz onun için. Bunlar için de söylenecek birkaç söz vardır elbette.
Çirkinlik ekmek olsa kimse bir lokma yutmaz,
Fakirlik yatak olsa kimse üstüne yatmaz.
Kendi kusurunu kabullenmek istemez insan.
Kabahat samur kürk olsa, kimse sırtına almaz.
(Kaynak: PAR, Arif Hikmet, Örneli Açıklamalı Atasözleri, Serhat Yayınları, İstanbul, 2006.)
Atalarımız ne kadar da güzel söylemişler sözlerini. Yaşamışlar ve bize ders vermişler. Bize düşen de o dersleri alıp uygulamak. Bazen insan farklı şeyler okumak yazmak ister. Atasözleri çok güzel kaynaktır bu konuda. Ben de aldım elime bir atasözleri kitabı rastgele seçtim birkaç tanesini. Üzerinde de ekledim birkaç cümle sonuçta çıktı böyle bir makale.