Atomlar kendi kendini yarattı diyebilir miyiz? Yani onları yaratan bir yaratıcı yoktur, kendi kendine var oldular demek mantıklı olur muydu?
Bir atom veya bir hücre kendiliğinden yaratılabilir mi? Yoksa dediğiniz gibi sonsuz kudret sahibi bir yaratıcı mı tüm bunları yarattı? Anlamakta zorluk çekiyorum, aklım almıyor.
Şu kâinat kendiliğinden var olmuş olamaz mı? Bir yaratıcı olması şart mı? Bunu nasıl açıklayabilirsiniz? Her şey kendi kendine oluyor demek daha mı doğru?
Şöyle anlatalım: Atomlar kendi kendine oluştu, kendi kendine varlık sahnesine çıktı demek, mantık yönünden hatalıdır. Çoğu insan bu tür soruları sorar ve doğru cevapları bulmazsa yanlış yollara sapabilir.
“Her şeyi doğa yapıyor. Madde ezeli ve hep vardı.” Diyenler, naturalizm ve materyalizmin dar kalıplarına aklını sıkıştırmış ve oradan çıkamaz hale gelmişlerin savunduğu inançlardır.
Natüralizm: Doğalcılık, tabiatçılık, her şeyin doğal varlıklardan, doğal nedenlerle oluştuğunu, doğaüstü varlıklara ve açıklamalara itibar edilmemesi gerektiğini savunan düşüncedir.
Materyalizm ise: Her şeyin maddeden oluştuğunu ve bilinç de dahil olmak üzere tüm her şeyin maddi etkileşimler sonucu oluştuğunu öne süren bir inançtır. Materyalizm, metafiziksel kavramı kabul etmeyen felsefe kuramıdır. Maddecilik "fiziksel maddenin tek veya esas gerçeklik olduğu" yönündeki kuramdır.
Bu kısa açıklamalardan sonra şimdi konumuza dönelim. Bir şey kendi kendine var oluyorsa şunu sormamız lazım: Bu kendi kendine var olan şey demek ki daha yokken, yokluktayken buna karar vermesi gerekiyor. Yoklukta olan bir şey var olmaya nasıl karar verebilir? Zaten yoktu. Yok varı nasıl düşünebilir? Yok ki düşünsün. Yokluk, varlığa ve var olmaya karar veremez. Çünkü yok.
Olan bir şey kendi kendini oluşturuyorsa, bu olan şey ilk başta zaten var olan bir şey olduğundan kendisini oluşturamaz. Yani var olan kendisini tekrardan oluşturmaya gerek kalmaz. Varım, bir kez daha var olmaya karar veriyorum diyemez. Çünkü zaten var olan bir şeyin tekrar var olması mantıksızdır ve akıldan uzaktır. Ya da olmayan bir şeyin kendisini oluşturması demektir ki ilk başta olmayan bir şey sonradan olacak olan kendisini oluşturması demektir. İlk başta olmayan bir şey için kendisini oluşturdu nasıl denilsin? Çünkü kendisi zaten yoktu. Bu şekil sonuca ulaşılamaz. Yokluk ve hiçlikte olan bir şey ben var olmaya karar veriyorum demesi, yokluğun ve hiçliğin konuşması demektir. Bu da aklen mümkün değildir. Örneğin, bir insan yokluktayken kendisini var etmeye nasıl karar versin?
Kendi kendine bir şey var oluyorsa; örneğin atomlar, bunu yokken yoklukta iken var olmaya karar vermesi lazım. Olmayan bir şey var olmaya karar veremez. Zaten yoktu. Yoklukta olan bir şey kendi kendine ben var olmaya karar veriyorum demesi ne kadar mantıklı olurdu bir düşünelim. Sonuç: Yokluk, var olmaya karar verdi denilemez.
Unutmayalım, "Sanatlı bir eser, sanatkarı icab eder." Bediüzzaman