Babayım diye diretme

Babayım diye diretme, gel arkadaş ol benle,
Tüm gizli sırlarımı; paylaşayım ben senle.
 
Evet, bildiğin çoktur, var benim ihtiyacım,
Bıktırmadan ver n’olur, usandırmadan Hacım.
 
İzini takipteyim, gölgene basmayarak,
Mütevâzı, ihsan eyle kendini kasmayarak.
 
Nasihat eyle, lâkin; damara dokundurma,
İlle de berbat edip, üstüne tüy kondurma.
 
Örnek gösterme bana; başka-başka çocuğu,
Uyandır; İçimdeki o uyuyan çocuğu.
 
Bilirim ki kıskanmaz, bir Baba Evlâdını,
Daha iyi gün görse; kıvanır ahfadını.
 
Güven bana, aç önümü, bir gün yüzü göresin,
Hem kendini, hem çevreni, hem de beni sevesin.
 
Her şeyin başı sevgi, sevmede israf eyle,
Önce empati edip; kelâmı öyle söyle.
 
Kırma dökme çevreni; kırık dökük çok zaten,
İnşâ ve ihyâ edip, yüceltsen hakikaten.
 
Allah mühlet veriyor, akşama tövbe kılar,
İnsan ölçer-tartar da; kırarsa öyle kırar.
 
Sana âsî olmam Baba, Canavar hayvanlık o,
N’olur bana şefkâtle bak, gördüğün; evlâdın o.
 
Hanın, Hânen hoş kalır, hoş ederim, evvel Allah,
Bir kerecik başım okşa; de ki bana; Maşallah.