Hac ibadeti sona erdi. Ancak hacılar memlekete dönüş telaşesi ile Kabeden ayrılma hüznünü bir arada yaşıyorlar.
Bugün iki günlük Medine ziyareti dönüşünde umre tavafını bitirmiştim. Beyaz sakallı bir hacı ayakta avuç açmış ağlayarak dua ediyordu. Ayrılış üzüntüsü onu Kabenin karşısına adeta çivilemişti.
Pakistanlıya benzeyen hacının gözlerinde akan göz yaşları hayret ve dikkatimi çekmişti. İşte tevhidi bütün ihtişamiyle gösteren Kabenin çekiciliği ve onu ziyaret edenlern tekrar gelmek arzuları, o hacın şahsında ifade ediliyordu.
Hacca erken gelenler hacdan önce, geç gelenler de hacdan sonar katıldıkları ziyaret gezileri vardır. Bizim bir grubumuz önce, diğer grubumuz da yarın bu ziyareti gerçekleştirecektir.
Evvela Sevr mağarası yakınına gidiliyor. Hz. Peygamberin (asm) hicret sırasında Hz. Ebubekir ile sığındığı yer. Mağara onları bağrına basmıştı. Yalnız mağaraya, örümcek ağ örmüş, güvercin yuva yapmış, sanki yıllarca oraya kimse girmemiş izlenimini veriyordu. Adeta bu iki hayvan, birer muhafız gibi iki cihanın güneşini korumuşlardı.
Arafatta rahmet dağı / taşını yakında görme sevinci ve mutluluğunu yaşayan hacıları görmek lazım.
Müzdelife, Mina ve sonrasında Nur dağına gidiliyor. Kuranın ilk nazil olduğu yer. Cebrailin peygamberlik görevini efendiler efendisine getirdiği mekan. Tabi çok yüksek bir dağ. Oraya çıkmak isteyenler daha sonara mağarayı ziyaret ediyorlar.
Geziler içinde Cennetul Mualla, Hz. Hatice validemiz ile çok sahabenin de bulunduğu yer var. Onun yanında cin mescidi bulunuyor.
Bu ziyaret yerlerine her hacı gidiyor, ibret alıyor. Asr-ı Saadet bir şerit gibi hayalinden geçiyor. Hayatlarında bir büyük dönüm noktası, geleceği daha verimli geçirme heyecanı ile yakınlarına dönüyorlar.