İnsan bir bahçeye girse meyvelerin iyisini seçer. Koparması ne kadar güçleşse o kadar hoşlanır. Çürüğe yanaşmaz, sağlamına elini uzatır. Muhataplarının da böyle seçici olmasını ister. Güzel ile çirkini, iyi ile kötüyü ayırmak veya bunun ayrımını yapabilir düzeyde olmaktır asıl olan. Çocuklarımıza seçme becerisini yani güzeli-çirkini, iyiyi-kötüyü seçebilme becerilerini kazandırmamız önemlidir. Çocuklarımıza güzeli, iyiyi seçmeyi öğretmeliyiz. Bunun için ilk önce güzeli göstermeliyiz. Güzeli görmesini bilenler, neyi nasıl seçeceklerini de bilirler.
Herkes bardağına göre denizden su alabilir. Sen ne kadar anlatırsan anlat karşındakinin bardağını doldurabilirsin ancak. Onun için karşındakinin eline bak önce. Bardak mı var yoksa daha büyük bir kavanoz mu var. Karşındakinin anlayacağı dilden konuş. Fazlası çatlatır adamı. Aşama aşama, adım adım anlatmalısın bildiklerini. Birden vermekte doğru değil her şeyi. Bardak dolarsa birden taşar. Ziyan olur koyduklarımız. Muhatabını iyi tanımalı insan. Bazen kelimeler israf olur. Çocuklarımızı eğitirken de onları iyi tanımalıyız. Kiminin elinde bardak kiminin elinde kavanoz olduğunu bazen de hiçbir şey olmadığını bilmeliyiz.
Bazen birine çocukça davrandığını, çocuk gibi olduğunu söyleriz. Çocukluk günahsızlıktır, özgürlüktür. İnsan bazen çocuk olmalı. Günahsızlığa özenmeli. Belki de çocuk olmakla kurtulacak günahlarından. Onun için çocuk deyip geçmeyelim. Onlar bizden daha günahsız ve cennete daha yakınlar.
Hayatın bir anlamı var. O anlam iman ile gerçek manada anlamlanır. İman nuru girmese insanın kalbine aydınlanmaz hayat. Çocukların hayatlarını anlamlandırmalıyız. O zaman yaşadığımız dünya da anlamlanır. Biz anlamlandırmazsak o hayatları birileri anlamsızlaştıracak.
Sizce özgürlük nedir? Çocuk cevap verdi. “Bence özgürlük hayatı doya doya yaşamaktır.” Bu sözü kimden duydu veya bu sonuca nasıl vardı bilemiyorum. Sadece bunu söyleyenin daha on-on bir yaşlarında bir çocuk olduğunu biliyorum. Başka yorumlar da duydum özgürlük adına. Ama hiçbiri gerçek manada özgürlük tanımını karşılamıyordu. Şimdi masumca görünen bu durum ileride özgürlük adına çok büyük sıkıntıların habercisi bana kalırsa. İnsanlar özgür olduklarını düşünüyorlar ama Abdullah olduklarını unutuyorlar. Gerçek özgülüğün Yaratıcıya kul olmakla doğru orantılı olduğunu gözden kaçırıyorlar veya bilmiyorlar/farkında değiller. Gerçekten özgür çocuklar yetiştirmek istiyorsak ilk önce onlara Abdullah olduklarını öğretmeliyiz.