Benim anam farklıdır, bana kol-kanat gerer,
Kendisinden daha fazla; vermiştir bana değer.
Eğer bir derdim olsa, bir bakışıyla anlar,
Bir çare bulmak için; kendisini parçalar.
Bu şefkât duygusu; her bir canlıda vardır,
Evlâdın derdi için, çırpınan; analardır.
Yemez yedirir bize, biz muhtaç olmasak da;
Yedirmekten zevk alır, biz kıymet bilmesek de.
Bütün bu mahlûkatın muallimi; annesi,
Bir şey öğretmek için; şefkatli çıkar sesi.
Sesi ılık ve sıcak, kalbe ferahlık verir,
Başıma bir şey gelse, hemen koşarak gelir.
Benim anam güzeldir, anam bana özeldir,
Bir “Yavrum” deyişi var, dünyalara bedeldir.
Akmasın anaların, kan karışık gözyaşı,
Öyle bir yapalım ki; tutsun artık bu aşı.
Aşalım enginleri; ulaşalım her yana,
Anaları ağlatmak; yakışır mı insana.
Sarılın analara, bağırları vatan gibi,
Bu vatanın bağrında; ism-i meçhûl, yatan gibi.