30 yıldır, nüfusu 80 milyonu bulan bir İslam ülkesinin diktatörü. Suikast sonucu öldürülen devlet başkanı Enver Sedat’ın yerine gelmiş ve bir daha da gitmemiş. Enver Sedat’ın gelişi de kendisinden önceki devlet başkanının öldürülmesinden kaynaklanıyor.
Hüsnü Mübarek. Hüsün ve Mübareklik. Bu adama yakışmayan iki vasıf.
Hüsn-ü Mübarek diyeceğim. Mübareklik yok ki, güzelliği olsun.
Hüsnü Mübarek ya da Mübarek Hüsnü diyelim. Sadece, Türkçe kalıba uydu böylece.
Ama bu isim güzelliği, maalesef tutum güzelliği ile örtüşmüyor.
Mübarek Hüsnü bir sembol artık.
Komedisi, tiyatrosu ve mizahı yapılmalı.
Uygun bir karakter.
Yemendeki diktatör Salih de 30 yılını doldurmuş.
Giden Tunus diktatörü Bin Ali de 30’a dayamıştı diktatörlüğünü.
Kaddafi diktatörünü sayın. O da 30’u çoktan devirdi.
Yapıştığı koltuktan kalkmamak için her yolu mübah gören, hak hukuk tanımaz, zalim ve yalancı sıfatlarına haiz bütün diktatör veya diktatör müsveddelerinin orta karakteri şudur:
Psikolojik tahlille, ambivalans özellikteler.
İki rolleri söz konusu:
Gücünü kaybetmiş ve zayıf ise, güçlü karşısında koyun/kuzu, zilletle merhamet dileyen, ahaliye suret-i haktan görünen, kandırmaca bir zeka ve hile yumağı.
Güçlü iken, eline inisiyatif geçtiğinde ise, kuzu postundan kurt postuna geçen, dışlayıcı, muhalifi yok eden bir ahtapot ve baskıcı senarist.
İşte Mübarek Hüsnü... Şu an, bitişin timsah gözyaşlarını döküyor.
Maalesef, dün geceki konuşmasını, 15 dakika sabırla dinledim. Milyonlarca insan Tahrir Meydanında istifasını beklerken, ülke ayakta iken, o hala ülkeye hizmet etiğinden bahsediyor. Mısır halkının geleceğinden v e onurundan dem vuruyor.
Geçmişte nice fedakarlıklar yaptığını söylüyor. İtham edilmelerde kalbinin yaralandığından bile bahsedebiliyor.
Birlik ve uzlaşma lafları ediyor.
Allah’tan ki, bu diktatörü videodan dinledim ,seyretmedim. Yüzünü görmek bile bana ağır geldi.
Gitmiyor hala. Milyonlarca tepkiyi ıskaladığını ve zaman kazandığını zannediyor.
Güya yardımcısına yetkileri devrediyor. Çünkü, “kral soytarısı” yetiştirmiş bu dönemde.
Eskiden beri sahip olduğum ve gittikçe pekişen bir kanaatim var. Size radikal gelebilir, lütfen sağduyu ile düşünün ve değerlendirin.
Bir insan beş yıldan fazla aynı görevde ise, diktatör olmaya, baskılamaya meyli başlar..
Eğer aynı görevde 10 yılını doldurmuşsa, Türkiye şartlarında ve İslam coğrafyasında, yetkisi ve gücü kadar diktatör adayıdır.
Eğer bunu ikiye katlayıp 20’yi devirmişse, Allah o halka, ahaliye, kuruma, hatta nitelikli ve üretken çevre ve ailesine yardım etsin.
Bu tespitim çok köşeli gelebilir. Eğer bir insan başarılıysa, hadi coğrafyamızın geleneğini birden bozmayalım derseniz, 5 yerine azami 10 olsun ama başka bir sorumluluk, vizyon, kuruluş veya keşifle taçlandırsın kendini, bıraksın görevi ya da değişiklik yapsın. Eğer kişi başarısızsa, bir yıl içinde vicdanıyla baş başa kararını verip görevden çekilmeli.
Değilse, ehliyetsizlikle yönetmek bir vicdansızlıktır ve emanete hıyanettir.
İstisnaları tenzih ederiz, ama diktatörlüğün imkanla paralel ve nefsin firavunluğu ile birlikte kendinde bir şey vehmetmesi ile başlayan, etrafı yetersiz dalkavuklarla da süslenen her “karizma” bir puttur ve put olmaya adaydır.
Mübarek Hüsnü ve modellerinden Allah memleketleri ve bilumum idareleri muhafaza etsin.
Mübarek Hüsnü’nü, gördüğünüz gibi tecrübe ve teorilerinin iflas etmesi yetmiyor, aynı zamanda tek başına vicdansızca bir ülkenin, bir coğrafyanın kaderi ile oynayabiliyor.
Ve dönüp, birlikten bahsediyor.
Diktatörlerin şizofren olduğunu bir kez daha fark ettim. İnanmadığını söyler, söyledikçe inandırmaya çalışır, sonra da kendisi inanmaya başlar bu defa.
Yalanı kendisine döndüğünde ve kamuoyunda kabul görecek bir “başarı”ya ulaştığında, sinsi bir gülüşün gayr-i ihtiyari küstahlığı ve sahteciliği vardır.
Tahrir meydanı, Mısır vicdanı ile bu tür kurgulanmış ve şifreleri ancak çözülen Mübarek Hüsnüleri atmaya, hürriyete dönmeye iyi bir ibret ve demokrasi direnci ile sabrın buluşma eksenine iyi bir yol haritası olacağı ümidindeyim.
Mısır zekasının, bu kaosu yenmesi için dua edelim. Mübarek Hüsnüleri def etsin diye.