Toprağı geçince beni göreceksin elimde bir cıgara
Sıkılmış bir yumruk yükseldiğinde yiğitçe
Bir haykırış köklerine doğru yürüdüğünde
Bir ihtimal lokantadan dönüyordur bir adam yüzü siyah ve diri
Bir ihtimal sahilden hikâyeler toplamıştır bir yazar
Bir ihtimal adamından çiçekler toplamıştır bir kadın demet demet ve kara
Bir ihtimal uçaklarla bombalanmıştır bir şehir ey derim ne acıdır o şehir
Bir ihtimal toprağında cesetler toplu mezarlar saklıyordur ey kimseniz onlar
Evet onlarla dünya daha bir sıkıntılı, boğuk ve savruk
Bir ihtimal mi değil mi onlar da kara toprağı görecektir.
Toprağı geçince Filistin’i göreceksin kardeşim olan Filistin’i yorgun ve yoksul
Bir ihtimal gazete alacaksın bir bayiden dünya her zamanki dünya
Sen her zamanki sen değilsindir, otobüslerle-neşesiz-bir şehre gireceksin
Bir ihtimal yorgun ve yoksul bir halkı düşüneceksin
Bir ihtimal yok olacaksın bir daha var olmak üzere yani öleceksin
Bir ihtimal kitaplara boğulacaksın karışacaksın
Kitaplar alacaksın kitapçılardan
Kitaplar Kitabı’nı okuyacaksın
Bitkin bir şekilde yemeğini yiyeceksin
Bir ihtimal dalgın ve kederli, hayatın ortasında
Sana diri sözler söyleyen aşkı arayacaksın
Bir ihtimal yorgun ve pürtelaş bir baba
Oğullarının iyiliği için ve iyiliği kadar
Ağlıyor olacaktır
Toprakla karışık sözler içinde
Toz duman içinde bir ana
Hayatla yoğrulmuş çamurlar çamurlar
Çamurlar içinde bir ana
Bir ihtimal gözyaşı dökecektir
Toprağı geçince özünü tanıyacaksın