Cuma huzurumu katleden katil,
Adın Müslüman olsa ne yazar.
Bir can binlerce 'can'a denk gelir,
Bunları yapan da; bil ki, canavar.
Ehl-i iman ağlar dinmez göz yaşı,
Hep İslâmların dumanlı başı,
Eli kolu bağlı, bitmez telâşı,
Cehalet ağanın hükmü mü Yâ Rab.
Dedikodu, gıybet sohbet aracı,
Bunu yapan Mü'min, ne kadar acı,
İsminin önünde olsa da Hacı,
Kalbine bir şuur zerk eyle Yâ Rab.
Küfür tek millet bize dost olmaz,
Mü'minse mü'minin kadrini bilmez,
Niye ki Yâ Rab yüzümüz gülmez,
Ne günah işledik affeyle Yâ Rab.
İttihad-ı İslâm uzak mı bize,
Bu ulvî duyguyu sun kalbimize,
Kardeşlerle olalım her an göz-göze,
Gözümüze kusurlar gösterme Yâ Rab.
Hristiyan dünyası birleşmiş millet,
Çâre değil derde inan ki; illet,
Yetmez mi mü'mine bu kadar zillet,
Bir İslâm Paktını kuralım Yâ Rab.
Yâ Rabbi şuur, iz'an ver bize,
Muhabbetle bakalım kardeşimize,
Başkasından fayda gelir mi bize,
Aynı çatı altına koy bizi Yâ Rab.
Şuurlu, ihlâslı olsun Cumalar,
Gıyabî olsun kutlu dualar,
Derdimizi bizden olanlar anlar,
Bizi de bizlere dost eyle Yâ Rab.
Eyüp Otman
***
Cuma Namazı
Cuma; cem olmak, toplanmak mânalarına gelir.
Cuma günü, Müslümanlar için çok önemli bir gündür. Bu günde Müslümanlar camide toplanıp birlikte Cuma namazını kılarlar. Topluca yapılan bu ibâdet, o günü bayram günü değerine yükseltir.
Bu sebeble Cuma gününe Seyyidü'l-eyyam, yani, günlerin itibarlısı,efendisi de denir.
Bütün hayırlı işlerin Cuma günü meydana geldiği; tarih boyunca pek çok kudsî hâdiselerin hep Cuma günü zuhûr ettiği rivâyet edilir.
Hadîs-i şerîf'te şöyle buyrulur:
"Üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün, Cuma günüdür. Âdem (as) o günde yaratılmış, o gün Cennete konmuş, o gün Cennetten çıkarılmıştır. Kıyâmet de ancak Cuma günü kopar..."
Çoklarının zannettiği gibi Cuma günü, iş yapmak, hayırlı ve faydalı mevzularla meşgul olmak haram değildir. İş yapma yasağı, sadece namaz kılma vaktine mahsustur. Namaz dışında çalışmak, alış-verişte bulunmak mübahtır. Zaten âyette de, namazdan sonra yeryüzüne rızık aramak üzere dağılınız, emredilmektedir.