Başbakan Erdoğan’ın “tek din” sözünün dil sürçmesi olduğunu söylemesi önemli. Çünkü bu yaklaşım totaliterdir; özgürlükçü değil. İlk bakışta şaşırtıcı görülebilir, ama “tek din”, ittihatçı Kemalist bir slogandır; İslami değil.
Osmanlı da değil.
Eğer Osmanlı çeşitliliği kötü görüp “tek dil,” “tek din” diye “tekleseydi”, tarih kitapları muhtemelen “Bilecik civarında kısa bir süre yaşamış küçük bir beylik” olarak bahsedecekti ondan. Teklemeye kalkışmadığı için 600 sene yaşadı Osmanlı.
Onu batıranlar tam da tekleştirmecilerdi.
Maalesef Kemalist resmi ideoloji ve onun zorunlu eğitiminin “mabetleri” olan okullar hepimizi, onun karşıtlarını bile bir şekilde etkiledi.
Bu anlamda dil sürçmelerimiz, belki de bir bilinç sürçmesini ifade ediyor.
En demokrat insanların bile bazen kendilerinin de yanlış olduğunu kısa zamanda fark ettikleri savrulmaları bu yüzden.
“Hepimiz Kemalistiz” demiştibir arkadaşım, maalesef doğru...
***
Darbeciye de muhtıra verilemez.
“Genelkurmay’dan verilen cevap da gayet kibar. Kelimeler seçilerek kullanılmış. Bu tür şeyler cevapsız kalmamalı. Hakaretle eleştiri aynı değil” diyor Başbakan Erdoğan.
Orduyu darbe yapmaya çağırmak veya suça teşvik hukuken suçtur. Hakaret de öyle. Bu durumda suç duyurusunda bulunulur, dava açılır, yargılama yapılır.
Ama asker bürokrat lafa girmez.
Burada paylananların B. Coşkun ve Ü. Kocasakal gibi faşizan/anti-demokratik zihniyetteki insanlar olması önemli değildir.
Genelkurmay’ın demokrasiyi övmesiyle sövmesinin anlamı aynıdır: Siyasete müdahale.
Sorun onun susması gerekirken konuşmasıdır. Genelkurmay Başkanı’na hitaben “eleştiriye tahammül edeceksin, etmiyorsan o koltuğu bırakacaksın. Daha vahimi, Hükümet’in ona destek vermesi” diyen CHP lideri Kılıçdaroğlu haklı diyecektim ki, o da sözün devamını bozdu.
“Düşünmesi lazım, ‘Benim mesai arkadaşım terörist ilan edildi, Silivri’ye konuldu.’ Gıkı çıktı mı?” diyerek, kutlamada acele etmememiz gerektiğini hatırlattı bize.
İşimiz kolay değil yani.
Star