Nev-rûz-u Nûranîdir, Bursa bugün şâd oldu,
Ümmetin ittihadı, istenen maksat; oldu…
Koca çınar Bursa’dan kök saldı her bir yana;
İnşallah bu ittihat, nümûnedir cihana.
İhtilâflar, bertaraf, kucaklaştı ihvanlar,
Böyle ictimâ’larla; mutlu olur insanlar.
Kastamonu ve Barla, Emirdağlı o yıllar,
Her biri ayrı âlem, gizli; çok ince sırlar.
Gezici bir Tarihçe, okunur satır-satır,
O yıllarda yaşanan, çileyi hatırlatır.
Bu mukaddes çilenin hâdimi onlar oldu,
Her bir Nur Talebesi; orda kendini buldu.
Her biri bir Tahiri, bir Sungur oluverdi,
Bu davaya Allah’ım, binler Civanmert verdi.
Aziz Üstad peşinde, pîş-dâr olmuş her biri,
İşte bu sergilerde, görünür Nur yüzleri.
Bütün Bursa ayakta; Padişahı, Ermişi,
Hepsi de alkışlıyor; yapılan güzel işi.
Anlatılıyor Üstad, anlaşılır inşallah,
“Vatan sathı bir mektep;” oluvermiş maşallah.
Her dile tercümeyle, Nurlar intişar etmiş,
Nurlarla birçok insan, gelmiş ihtida etmiş.
Bursa’da, heyecân büyük, sevinçler katmer-katmer,
Bu büyük hizmet için, herkes olmuş seferber.
“Bursa ehl-i tahkiktir, Konya ehl-i tetkiktir,”
Nuru parlatmak için, bunlar seferberliktir.
Allah’ıma hamdolsun, bu günleri gösterdi,
Hep beraber cemaat, güzel bir sınav verdi.