Büyük siyaset, Uhud'un bekleyen okçuları olmaktır.
Ganimet için ya da küffara bir kılıç da sallamak değil, yerinde sabit kalmak, sebat ve ulûl emri beklemektir.
Büyük siyaset Mehdi ve talebelerinin eliyle dine saykal vurmaktır.
Düğümü bir dokunuşla çözmektir.
Kişi değil sözdür; gereği değil aslıdır.
İzafî değil mahzıdır.
Bakış değil kitaptır.
Saldırı değil savunmadır, intikam değil tövbedir; yok etmek değil fethetmektir, dağlamak değil ışıtmaktır; empoze değil tebliğdir.
Barıştır; mühür değil nakıştır; her yattığında yüzünde beliren çizgidir.
Her kulun hakkıdır.
Ulvi hüznü her yüze taşımaktır.
Umursamaktır.
Büyük siyaset ele geçirmez; her şey bizim, herkes taraf olsunu hedeflemez. Paylaşmayı, ve payından feragati esas alır.
Büyük siyasette her türlü hırs kayıptır.
Büyük siyaset büyük ispat ister. Talebe olmak dolayısıyla her şeye iman cihetiyle bakmayı gerektirir. Kainatın üzerinde yüzdüğü büyük ispat denizinde rızkını (ve kulluğunu) sürekli aramaktır.
Büyük siyaset şefkati esas alır.
Ehli dinin masumlarını da düşünmek, onlar için acı duymak, tepki göstermektir.
Şefkat, öncelikle menfi siyasetten meneder.
Büyük siyaset dünyanın en büyük meselesinin en küçük bir meselesine yetişemediği bir büyük siyasettir.
Büyük siyaset en büyük hileyi hilesizlikte görür.
Büyük siyaset kainata meydan okuyabilmektir. Bu nedenle büyük siyaset, büyük ispattır.
Büyük siyaset, siyasetin de dine alet edilmesidir.
Dinin, kutsalın güncel refleksleri olması dolayısıyla kendine özgü ritüelleri, sembolleri, protokolleri vardır. Bunların gün içersinde görünürlüğünü ortaya çıkarma siyasetidir.
Kendi güncel biçimini kabul ve ikna etmekten ibarettir.
Bu nedenle büyük siyaset, aynı zamanda, günlük siyaseti düzenlemektir.
Büyük iman ve ispat denizindeki günlük rızkını, ayrıca insanlara paylaştırmayı amaçlamıştır.
‘Rabb'imiz bugün bizden ne istiyor’ olan küresel merakı bir büyük tarihten süzerek bugüne karşılıklarını bularak insanlara sunmayı, uyarmayı, yöneltmeyi sağlayacak çalışmaları, hizmet anlayışı olarak üretmektir. Gerisine karışmamaktır.