Bismillahirrahmanirrahim
Cenab-ı Hak (c.c), Saffat Suresi 50-61. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:
50 . O zaman (Cennet ehli) birbirlerine yönelerek karşılıklı soru sorarlar (sohbet ederler).
51 . İçlerinden konuşan biri şöyle der: “Doğrusu benim (dünyada) bir yakınım vardı.”
52,53 . “(Bana:) ‘Gerçekten sen, (dirilmeyi) tasdîk edenlerden misin?’ derdi. (Ve bana:) ‘(Biz) öldüğümüz ve bir toprak, bir kemik (yığını) hâline geldiğimiz zaman mı, gerçekten biz mi cezâlandırılacak kimseler olacağız?’ (derdi).”
54 . (Sonra o kişi yanındakilere:) “Siz (onun hâlinden) haberdâr mısınız?” dedi.
55 . Derken baktı da onu Cehennemin ortasında gördü.
56 . Dedi ki: “Allah’a yemîn olsun ki, (sen) nerede ise gerçekten beni (de) helâk edecektin!”
57 . “Eğer Rabbimin ni‘meti olmasaydı, doğrusu (ben de orada) hazır bulundurulmuşlardan olacaktım.”
58,59 . “Peki (nasılmış), biz (dünyada) ilk ölümümüzden başka bir daha ölmeyecek ve biz (îmânımızdan dolayı) azab görmeyecek kimseler değil miymişiz?”
60 . Doğrusu bu, elbette büyük kurtuluşun ta kendisidir!
61 . Çalışanlar, o hâlde böylesi (bir netîce) için çalışsın!