Denizin yüzünü kanattım, kanından tattım
Aşk değdi bana, acı çekmek değdi bu yaptıklarıma
Tuttum da nasırlı ellerinden mavi gözlü çocukların
Yağmurlarla dağlara çıktım, hiç yorulmadım
Dedim belki bir hançer olur, unutulurum bir dağın kınında
Körelirim, paslanırım bir göl gibi belki, artık kimseler eğeleyemez beni
Belki daha az yaralanırım, belki daha az ağlarım
Belki daha kolay terk ederim her şeyi, belki seni
Bunun için bir ağrıyı bileyledim bir ömür boyu
Çektim hançeri yontum Ferhat gibi dağları dağları
Bir deniz göverdi dağların göğsünde, bu ne biçim Şirin
O denizi öptüm sonra, bu ne tuzlu hançer
Biraz da yağmura tuttum dudaklarımı, bu nasıl kurşun ya Rabbi
Ah işte sırf bunun için, sırf bunun için
Kalbimi onarıyorum şarkılarla, kalbimi şarkılarla
Tutmasa da yerini tütünün, afyonun ve Emirdağ’ın
Şimdi ruhumu yoruyorsa da bakışlarındaki buğu
Ellerin öpüp geçiyor her yerimi sanki bir su
Ancak o zaman tütüyor aşk bir bulut gibi göğsünden
Ancak o zaman varılıyor bir uçuruma gözlerinden
Oysa ben sana uğrak diye geldim ey deniz gülü
Sense bana dağ gibi bir yol oldun ne iyi