Benden size elli sene avans, buyurun yaşayın!
Halkı hor görerek dâim, tahkîr edin, söğün – sayın…
Gazete, televizyon hep gàyenize hizmet etsin.
Süflî fikirlerinizi yazın, ortalığa yayın…
Akıl mı îmân mı üstün? Son nefesde anlarsınız:
İnananlar nasıl insan, siz nasıl insanlarsınız?
Hak Teâlâ en sonunda “müstehakkınızı” verir!
İş işden geçer lâkin siz ebediyyen ağlarsınız…
Sizin gibi nice kimse, hor gördü halkı ve Hakk’ı;
Azrâîl ansızın gelip bildirdi ne, müstehakkı…
Târîhe göz atıverin: bundan hâriç kalan var mı?
Diller susar, güller solar; budur zâlimlerin hakkı…
Böyle kindârlar, tahrîkle halkı kışkırtır; körükler!
Dindârlara iftirâlar atar, türlü töhmet yükler!
Bu saygısızlığa ancak bir tek şeytan alkış tutar;
Acınacak hâllerine gülerek nâra sürükler…