Kıt’a
O ne kudsî, ne mübârek aydır:
Arıtır kalbleri kirden, ramazan!
Gafletinden uyarır bir çoğunun
Sarsarak nefsini, birden, ramazan...
Nazm
Fütûr etme “Elhamdülillâh” demekden,
Nasıl hiç bıkılmazsa ekmek – yemekden!
Şükürdür vazîfen, unutdun mu nefsim?
Bak, öğren şu taşdan, ağaçdan, böcekden!
Tuyuğ
Aklı gözlerden ibâret kimseler
Her ne var, hep maddeden isterseler,
Ma’nevî işlerde kördür gözleri;
Bunların efkârı olmaz mu’teber...
Rubâî
Yok nokta kadar, belki de, dünyâda yerin.
Cirmin kadar ancak olacakdır değerin.
“Sonsuzda bir iz kalmalı benden.” dersen,
Bâkî’ye yönel; sonsuz olur her eserin...