Kıt’a
Ramazan akşamı bir başka olur:
Önce iftâr edilir neş’e ile;
Kalkılır, sonra terâvih kılınır..
Unutulmaz, seneler geçse bile...
Kıt’a
Şu fedâkârlığı yapmak zor mu?
Niye hâlâ ediyorsun mız-mız!..
Kârlı aydır, kaçırılmaz, ramazan:
Bire bin bahşediyor Hâlik’ımız...
Kıt’a
Bilemem neden o kadar güzel
Şu, çocukluğun ramazanları?
Daha dün imiş gibi canlıdır;
Hiç unutmadım ben o anları...
Rubâî
İnsan ne sabırsızlanır iftar vakti!
Kalbler ne kadar hızlanır iftar vakti!
Çepçevre olup sofrayı seyreylerken;
Sâat yürümez, nazlanır iftar vakti...