'Yoğun anlar'ın hikâyelerinden oluşan kitap için Beşir Ayvazoğlu, şöyle diyor: "Hani zaman, neşeli ve mutluyken rüzgâr hızıyla geçip gider, zor durumlarda adeta durur; geçmek bilmez.
Bir an'ın bile ne kadar uzun ve yoğun olduğunu, aslında içinde bütün bir geçmişi taşıdığını sıkıntılı zamanlarımızda daha iyi anlarız. Ekrem Dumanlı, hikâyelerinde divan şairinin 'Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilir/Mübtelâ-yı gama sor kim geceler kaç saat' diye veciz bir biçimde özetlediği bu durumu, daha doğrusu, geçmek bilmeyen, yoğunluktan çatlayacak raddelere gelen 'an'ları anlatıyor." Selim İleri ise "Ekrem Dumanlı'nın Anlık Hikâyeler'ini okurken yaşamın kıstırılmışlığında bu anların izini sürdüm. Bazen soluk soluğa, bazen bir cümle ötesine geçemeyerek. 'An' bazen çarptı, çoğu kez düşündürttü. Ve hep bir 'iç ödeşme'ye çağırdı." değerlendirmesini yapıyor.
Zaman