وَلاَ تَنْسَ نَص۪يبَكَ مِنَ الدُّنْيَا “... Dünyadan da nasibini unutma...” (Kasas, 28/77)
İnsanlar bu dünyaya gelirler, kendileri için takdir olunan hayatı yaşarlar, sonra bu dünyadan başka bir dünyaya, önce berzaha sonra da ahirete intikal ederler. Kimi hayatı dolu dolu yaşar, fani hayatını ebedi bir saadete tebdil eder, kimi de dünyanın fena ve fani işlerinde boğulur gider.
Başta yer alan ayetteki ifade, servet denilince ilk akla gelen isim olan Karun'a karşı kavminin sözleri arasında geçer. Ayetin yorumunda, şu gibi cihetler zikredilmiştir:
Dünyadan nasip, Allah'ın mübah kıldığı yiyecek, içecek, elbise, ev, evlilik gibi şeylerdir. Çünkü hadiste de ifade edildiği gibi “Rabbinin senin üzerinde bir hakkı vardır. Aynı şekilde, nefsinin, ailenin... de. Binaenaleyh, her hak sahibine hakkını ver." (Buhârî, Savm, 51; İbn Kesir, VI, 264)
"Dünyadan sana yetecek miktar alıp, dünya ile ahireti elde et." (Ebu's- Suud, İrşadu Akli's-Selim, VII, 25)
"Ahiretin için dünyada amel işle!"
Allah yolunda işlenen amel, kişinin ahirette sevabını göreceği dünyadan nasibidir. Keza, dünyanın helal nimetleri, dünyadan birer nasiptir. (Süyûti, Dürrü'l- Mensur, Daru'l - Mektebi'l- İlmiyye, Beyrut, 1990, V, 261)
"Şu dünyada salih amel yapmamakla ömrünü zayi etme. Asıl çalışmaya layık olan ahirettir. İnsanın dünyadan nasibi, ömrü ve salih amelidir."
Bu ifadeyle sanki "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya, yarın ölecekmiş gibi ahiretine çalış." mesajı verilmiştir. (Kurtubi, el-Cami' li Ahkami'l-Kur'an, XIII, 207- 208)
Hamdi Yazır, bu tür rivayetleri şöyle değerlendirir:
“Bazıları ‘helal dünya rızkı ve meşru dünya zevki’ diye anlamak istemişlerse de o geçici dünyanın kendisi demektir. Asıl dünyadan nasip ise, ‘Dünya ahiretin tarlasıdır.' (Aclûnî, Keşfu'l-Hafa, I, 412) muktezasınca ahiret için edilen intifa, ahirete kalacak ameldir. Yoksa dünyadan nasip, nihayet bir kefendir.” (Yazır, Hak Dini Kur’ân Dili, V, 3755)
Sorularla İslamiyet