ABD'nin Colorado eyaletindeki Boulder'da bulunan Southwest Araştırma Enstitüsü'nden bilim adamları, gezegenin oluşumunun son aşamasında, büyük olasılıkla Plüton kadar büyük bir gök cisminin, bir başka büyük objenin çarptığı Dünya ile şiddetle çarpıştığını belirttiler.
Araştırmacılar, Mars ve Ay'ın da daha küçük ancak hala tahrip edici şokları soğurduğunu kaydettiler.
Araştırmanın başında yer alan Bill Bottke, altın, platin, palladyum ve diğer "siderofil" adı verilen elementlerin (demirle birlikte bulunma eğilimi gösteren, atomik özelliği nedeniyle diğer elementlerle kimyasal bileşimler yapmaya elverişli olmayan nabit metal halinde elementler) demirle kuvvetli çekim gücü bulunduğunu ve demiri Dünya, Ay ve Mars'ın çekirdeğine doğru takip etmiş olmaları, böylece bu metallerin bu gezegenlerin manto ve kabuğunda seyrek kalmış olması gerektiğini belirtti.
Ancak değerli metallerin bu gök cisimlerinin üst katmanlarında da önemli miktarda bulunduğunu söyleyen Bottke, "Bu elementlerin bolluğu şaşırtıcı. İnsanlar merak ediyor, bu nasıl olabilir diye. Yıllardır bunu tartışıyorlar" dedi.
Bottke ve meslektaşlarının teorisine göre, siderofiller, çekirdeğin oluşumundan hemen sonra, tam bir gezegen boyutuna ulaşmış gök cisimlerinden daha küçük gezegensilerle çarpışarak, yeniden Dünya'ya enjekte oldular.
Bu bombardımanın yaklaşık 4,5 milyar yıl önce, güneş sisteminin gezegen oluşumunun sonlarına doğru meydana geldiğini belirten araştırmacılar, bunun, Mars boyutunda bir gök cismiyle çarpışmayla on milyonlarca yıl süreçte ve çarpışma sonucu Dünya'dan kopan bir parçanın da Ay'ı ortaya çıkarmış olabileceğini kaydettiler.
Zaman