Risale Haber-Haber Merkezi
Bediüzzaman’ın karakterlerinden biri Haşir isimli eserindeki kahramanıdır. O kahramanının prototipinin neyi temsil ettiğini anlatır.
Emma, Anna, Jülyen metropolün bunalmış bir asırdaki temsilcileridir. Bediüzzaman’ın Haşir’deki kahramanı, kötü adamı karakter olarak tanıtılır. O da onlar gibi sorumsuzdur ve sefihtir.
Bediüzzaman modern çağın roman kahramanlarına karşı ideal bir insan tipi ortaya çıkarır. Kainat arenasında insanı sadece Emma ve Anna’nın güzel yaşama isteği ile Jülyen’in hırs ve cinselliğinin istila edemeyeceğini insanın büyük niteliğini ortaya koyarak asra karşı gerçek insanı, savunur.
Bediüzzaman’ın karakterleri beşeri ihtiyaçların, aşk, nefret, kıskançlık gibi sıradan tutumları sorun yapmış kişiler değillerdir. Onlar mutlak sorunları çözümlemeyi kendine dert edinmiş kişilerdir. Haşirde kişi kâinatın akışı içinde öldükten sonra dirilmeyi zorunlu kılan ahvali araştırır. Anlatıcı bu kişiye zıt düşünen bir ikinci kişi ile idealize edilmiş birinci kişinin arasındaki konuşmaları ve dialogları idare eder.
Ayetü’l-Kübra’da kahraman yine mutlak bir sorun olan Halıkını sormak üzerine hareket eder. Burada karakter hem yolcudur, hem de sorgulayıcıdır. Muayyen bir hisse ve hazza sığınmış kişi değil, mutlak bir maksatla ortada dolaşan karakterlerdir, onun kişileri. Bediüzzaman’da kişiler mutlak kişilerdir. Yani onların maksatları ve gayeleri insanın yeryüzüne ayak bastığı günden kıyamet kopuncaya kadar geçerliliğini korur.
Prof. Dr. Ahmet Nebil Soyer'in yazısı için TIKLAYINIZ