Kâinat neden bir kitaba benzetilir?
Eşyanın, göz ile görülen oluşumu esnasında ortaya çıkan muhtelif şekillerinin ve işleyiş kaidelerinin düzenlilikleri ve hepsinin birbirleriyle iç içe ve irtibatlı olması ve bahsettiğimiz maddî suretinin dışında, ancak akıl ve kalple takdir edilebilen güzel ve yüksek manalar ifade etmesi nedeniyle değil mi?
Gerçekten de, koca kâinatı hayalimizin önüne getiren ve avucumuzun içine sığdırıp rahatça inceleyebilmemizi sağlayan çok güzel bir misal.
Her biri çok sayıda gayeye hizmet eden, ciddî bir plan ve kapsamlı bir şuur gerektiren işler, karmaşık sistemler ve mucizeli hayatlar o kadar harika ve şaşırtıcı faaliyetlerdir ki; ister istemez (altlarında ve üstlerinde) cam gibi bir şeffaflıkta, kendilerinden ve yüzeysel sebeplerinden başka bir varlığın kastını, iradesini, kudretini, hikmetini ve azametini gösterir, bildirir, tanıttırır.
Bu açık gerçeğe rağmen, bunun aksi yönünde ısrar etmenin ise, bilerek ve isteyerek kendini kandırmaktan başka bir manası olamaz. Çünkü bir insan eğer bir eşyanın şuurlu bir insan eliyle yapılmış olduğunu kendine düşündüren sebeplerin, emarelerin, göstergelerin, işaretlerin, gerekçe ve delillerin çok daha fazlasını, tabiatta meydana gelen canlı ve cansız eşyanın üstünde ve içinde görüyorsa ve bu oluşumların çok daha fazla bir gereklilikle şuurlu bir varlığın işlemesiyle yapılmış olduğunun kabulüne hükmetmiyorsa, bildiği en temel gerçeklere aykırı sonuçlar çıkarıyor demektir.
Kâinatın büyük bir saraya (uzun bir zamanda ve kademeli olarak inşası yönünden) veya ihtişamlı bir ağaca (büyük patlamayla açılan bir çekirdekten, her biri diğerini sonuç veren ve irtibatlı bulunan oluşumlarla dal budak sarması, nihayetinde galaksi ve yıldızlar meyvelerini vermesi noktasından) benzetilmesi misallerinin de temelinde bu mantık vardır.
Yapılış özellikleri bir plan, program, ilim, şuur, irade, kudret gerektiren bir işin mesela bir evin, ustasız ve işçiliksiz yapılmadığını ve yapılamayacağını bilen bir insan; aynı özellikleri taşıyan çok daha büyük ve azametli bir yapının kendiliğinden olduğuna inanmak veya o yapısal özellikleri meydana getirme kabiliyeti olmayan nesnelere atfetmek gibi aklî olmayan bir alternatifin kabulüne de yanaşmaması gerekir.
Tabiatıyla bu misaller en basit zihinli bir insanın anlayabileceği basitliktedir. Fakat herkes bu benzetmeleri kendi bilgi seviyesinde daha kapsamlı olarak anlar. Bu yönüyle uzman bir bilim adamı için de gayet akademik bir benzetme özelliğini başarıyla taşırlar.
Tek bir güneşin kabul edilmemesi halinde, güneşle parlayan tüm parçacıkların içinde bir küçük güneşcik olduğunu kabul etme zorunluluğunun ifade edildiği misali, eğitim programı-mızın Tabiat Risalesi’ne ait derslerinde yer alan “İç İçe Geçmiş Sarmal Düzen” başlıklı bölümde detaylı bir şekilde ele aldığımızdan, bu noktayı oraya havale edip tekrara girişmiyoruz. Sadece, daha önce de söylediğimiz gibi, küçücük bir parçaya bütün kâinat çapında hükmedecek bir kudreti, ilmi ve iradeyi biz şahsen veremiyoruz. Kim verebiliyorsa bir yaratıcının varlığını inkâr fikrine öyle hükmetsin diyor, meseleyi kapatıyoruz.
“İç İçe Geçmiş Sarmal Düzen” başlıklı bölümü aşağıdaki yazıda bulabilirsiniz:
https://www.risalehaber.com/fantastik-bilgi-depolari-beyin-ve-dna-16527yy.htm
Risale-i Nur Eğitim Programı’mızın “Öldükten Sonra Dirilişin ve Ebedî Hayatın Varlığının İspatı” isimli bölümünün bir parçası ve Onuncu Söz-Haşir Risalesi’nin “12 Hakikat”inin Mukaddime’sinin 1. İşareti’nin izah metni olan yazımızda sunulan hakikatlerin tam olarak hissedilerek pekiştirilmesi için, eser metnini de içeren görsel destekli ders videosunu da aşağıdaki adresten izlemenizi tavsiye ediyoruz.
Keşif Yolculukları Risale-i Nur Eğitim Programı-59 Ders Videosu: (En Temel Gerçeklere Uyumlu Sonuçlar Çıkarmak)
https://youtu.be/_0eAQu7Go6o