Risale Haber-Haber Merkezi
Endonezya hanım Nur talebelerinin hizmet mektubu...
Esselamu aleykum ve rahmetullahi ve berakatuhu.
Risale-i Nur hizmetinde Allah’ın rahmeti, bereketi ve rızası devamlı beraberimizde olsun. Amin. Ramazan-ı Şerifinizi tebrik ederiz.
Nasılsınız ablalarım ve kardeşlerim? Elhamdülillah biz çok iyiyiz ve hizmetler çok güzel gidiyor. Bir sene içinde güzel hizmetler oldu, bu iki ay içinde olanları sizinle paylaşmak istedim.
Geçen ay Mi’rac münasebetiyle dershanedeki derste 24 kişi hazır bulundu. Bu sayı bizim için çok, çünkü sıfırdan başladık. Bir iken iki olup küçük bir cemaat oldu, fakat istikametli bir cemaat inşallah. Bu derse geçen sene Türkiye’ye gelen Prof. Amani ve Nabila hanımlar da iştirak ettiler. Bu derste Prof. Amani Mirac Risalesinden ders yaptı. Bu kadar meşguliyeti arasında bize vakit ayırabildiği ve ilmini bizimle paylaştığı için çok sevindik. Dersten sonraki soru cevap faslında Prof. Nabila suallere cevap verdi. Derslere iştirak eden bir hanımefendi soru-cevap faslında kızının dershaneye gidip gelmesini desteklediğini belirtti. İslamiyeti dershanede doğru şekilde öğreneceği kanaati oluştuğunu ifade etti.
Haftalık derslerimiz çarşamba günü ikindiden sonra devam ediyor. Yaklaşık 15 kişi devamlı olarak dersleri devam ediyor. Elhamdülillah bizim için önemli olan beraberliğimiz, Risaleleri nasıl idrak ettiğimiz, amel ettiğimiz ve lisan-i halimizle tebliğ etmemizdir. Çarşamba günü harici Pazar günü de dersimiz var. Bu ders normalde eşi Türk olan ablalar için. Gelen üç kişi. Fakat elhamdülillah bir aydır Çarşamba derslerine gelemeyen kardeşler de bu derse iştirak ediyor. Bir hafta boyunca Risale dinlememelerinden dolayı gelenlerin Risalelere karsı susamış halleri insanı memnun ediyor.
Ramazan ayına girdiğimizde dershane öğle ve akşam vakti gelenlerle daha da kalabalık oldu. Ramazanın ilk 10 günü bir çok kardeş dershanede kaldılar. Teravih namazlarını eda ettik. Daha sonrasında Kur’an tilaveti ve Risale dersi... Ders öncesinde çay içiyorduk, onlar soru soruyorlar ve ders yapıyorduk. Ders sonrası uykuya dayanamayanlardan uyuyan oldu. Bazıları yazmayı seviyor, vaktini yazarak geçirdi. Ramazanda hatim indirmek isteyenler ise cüzünü okuyordu. Teheccüd namazını kıldıktan sonra beraberce sahur yaptık. Bu hal bana Türkiye’deki kardeşlerimi hatırlattı, sizleri çok özledim. İnşallah, Allah bana Türkiye’yi tekrar ziyaret etmeyi ve sizlerin sıcaklığını tekrar hissetmeyi nasip eder. Amin. Sabah namazından sonra kerahet vaktini çıkarana kadar ders yapıp uyuduk.
Ramazanın altıncı günü bir kardeşimizin doğum günü münasebetiyle özel bir ders yaptık. Bu vesileyle annesi de geldi. Risale dersi yaptık ve beraber iftar ettik. Elhamdülillah yine dershanemiz yeni simalarla doldu. Daire şeklinde diz dize oturmamız bize kuvvet veriyor. 18 kişinin hazır olduğu bu derste dershanemiz dolmuştu.
Ramazanın ilk haftasında üniversiteye kayıtlar vardı. Ben de üniversiteye İlahiyat fakültesi Tefsir-Hadis bölümüne kayıt oldum. Bir kardeşimiz "bir kaç arkadaşının üniversiteye kayıt olması sebebiyle bir kaç gün dershanede kalabilir mi" diye izin istedi. Ben de "dershanedeki programa uymak kaydıyla kalabilirler" dedim. Onlar da kabul ettiler. Teravihten sonra onlar dershanenin mahiyetini sordular. Sıkılırlar diye düşünmeme rağmen iki saat ders yaptık. Fakat onlar bundan zevk aldılar. Ben onlara dedim ki “beni durdurmazsanız ben Risaleleri anlatmaya devam ederim. Muhtevasına vakıf olmasam da anlatmayı seviyorum.” Sabah namazından sonra ihlas konusunda izah istediler. Bu yüzden İhlas Risalesini okuduk. Öğleden sonra kaldıkları yere dönmek için izin istediler ve bir risale sahibi olmak istediklerini belirttiler. Başlangıç olarak onlara Sözler'i verdim. Çünkü ikamet ettikleri yer uzak olduğu için dersleri iştirakleri zordu. Fakat, Elhamdülillah Endonezya dilinde web sitesi olduğu risalelere ulaşmaları zor değildi.
Dershaneye gelen kardeşlerin bir kısmı bazı organizasyonlara üyeler. Bunlardan biri FOSMA (Ogrencisilaturrahim Forumu). Ben bazı faaliyetlerine iştirak ediyorum. Yetim çocuklarla yapılan iftar programlarına katildim. Az bir şey Risalelerden bahsedince çok dikkatlerini celb etti. Yol boyunca Risalelerden bahsettim. Ertesi gün onlardan bazıları gelip ödünç kitap aldılar.
14 Ağustos’ta dershanede iftar programı tertip ettik. Derslere iştirak edenler harici komşuları da davet ettik. Elhamdülillah Prof. Amani iftara kalamasa da iftardan önceki derse iştirak etti. Türkiye’de Ankara Üniversitesi’nden mezun olan Dr. Nur Rafiah da programa iştirak etti. Kendisi risaleleri biliyor ve bizlere ders yaptı. Sonrasında beraber iftar ettik. Öncesinde "acaba çok gelen olur mu" diye düşünürken iftar sırasında kendime oturacak yeri zor buldum. Derslere gelen kardeşlerin anneleri ile aylık ders yapılması kararlaştırıldı ve Nur Rafiah dersleri yapacak. Bayramdan sonra bu derslere başlayacağız. Dua edin de bu program en iyi şekilde devam etsin.
Bir hafta önce bir kardeş bir arkadaşını dershaneyi ziyaret için davet etti. Diğer misafirlerin soruları da olduğu gibi "burası nedir, ne gibi faaliyetleriniz var" dedi. Kendisine dershaneyi izah ettim ve gelişine ağzımdan kelimeler döküldü. Vakti olmadığından öğleden sonraki derse katılamayacaktı, fakat direk olarak Risaleler ilgisini çekti. "Said Nursi’nin kitaplarını nereden temin edebilirim" diye sordu. Kendisine Risale temin ettik. Ertesi gün aldığım bilgiye göre kendisi dershaneye bir saat uzaklıkta bir medresede eğitimciymiş. Beni ve Titin ablayı (dershanemizdeki ilk nur talebesi) medresesindeki yaklaşık 175 lise ve ortaöğretim talebelerinin katılacağı bir programa davet etti. Fazla düşünmeden hemen Titin ablayı bu daveti kabul etmesi için zorladım. Gençlerin ve yetişkinlerin önünde konuşmak farklı şeyler olduğunu Titin abla bana izah etti. Ben 4. Sözü farklı bir şekilde anlattım, yani hikaye anlatır gibi. Gerçekten de çocuklar bu şekilde daha kolay anladılar. Daha sonrada Titin abla konuşma yaptı. Bize verilen 2 saati güzel şekilde değerlendirdik.
Dershanedeki meşguliyet ve iftarlar ailemi unutturdu. Ailemle bir araya gelmeyi çok özledim. Çoğu kardeş memleketlerine döndüler. Benim de ailemin yanına dönme zamanım geldi. Elhamdülillah sağlığım iyiye gidiyor. Her gün ilaç içmek mecburiyetindeyim, iki ayda bir kan tahlili yaptırıyorum ve süresi 8 ay. Üç ay oldu buna başlayalı. Sağlığım için dua edin. Vazifelerimi yerine getirebildiğim için Allah’a çok şükrediyorum.
Daha önce haber göndermediğim için kusura kalmayın. Bu mektubu yazarken Türkiye’deki abla ve kardeşlerimin simaları göz önüme geldi. İnşallah bu mektubu okurken aranızdayım gibi tasavvur edin. Bu ne büyük bir özlem, inşallah dualarda buluşalım. Buradaki olanlar Allah’ın takdiri ve kabul olan dualarımızın bir neticesi. Buradaki dershane güzel günleri hazırlamama vesile olan Türkiye’deki güzel günler için teşekkür ederim.
İnşallah bu mektup Endonezya’daki güzel haberleri bildirmek için kafidir. Başlangıçtaki zorluk sonrasında güzel bir hikaye oldu. Sizleri özledim. Dualarınızda unutmayın. İnşallah devamlı surette sizlere haber göndermeye gayret edeceğim. Dualarınız bize kuvvet oluyor. Sizlerden anne ve babama dua etmenizi istiyorum. Onlar benim için iyi bir anne ve baba. Her ne kadar hizmeti henüz anlamamış olsalar da bana rıza göstermeleri bana göre hizmetin bir parçası inşallah.
Cakarta, 18 Ağustos 2011
Nuriye