Bilindiği gibi 27 Mayıs darbesinin önemli sebeplerinden birisi, Ezan’ın aslına döndürülmesidir.
İkinci sebep ise tek parti döneminde İsmet İnönü’nün halk üzerinde uyguladığı faşizme “dur” denilmesidir.
O yıllara giderek bazı olayları hatırlamakta fayda var.
Soru: “Bin yıldır ‘İslamiyetle’ yoğrulmuş bir millet, nasıl değiştirilmek istenmiştir?”
Mesela, yokluk ve korku yıllarında halkın iradesi yerine, baskı ve şiddetle devlete hükmedenlerin en önemli meselelerin başında kadınların kıyafeti gelir.
Milletin değer yargılarını dışlayan egemen güçlerin kafasında; kadınların kıyafetlerinin ve dini değerlerinin çağdaşlaşmaya engel olduğu saplantısı vardır.
Hatta Milli Şef ve adamları bununla yetinmezler. Kahramanmaraş’ın kurtuluşunu başlatan Sütçü İmam’ın yaptıklarının kayıtlardan çıkarılmasını isterler.
Devlet memurlarının eş ve çocuklarının giyim ve kuşamlarını görmek için düzenlenen özel balolardan, içkili âlemlere kadar sürgünlü ve baskınlı yıllar yaşanır.
¥
CHP zihniyetinin zulüm senelerinin yine önemli işlerinden birisi de o yıllarda “yazdırılan sipariş” romanlardır.
Bu romanlar, milletimizin ruhi mayasını altüst eden; örf, adet, gelenek ve değer yargılarını ayaklar altına alan kitaplardır.
Hiçbir paragrafında milletimize ait değerler bulunmaz. Bulunanlar da aşağılanmıştır. Din adamları aşağılananların baş aktörüdür.
Romanlar yetmez, sinema ve tiyatro devreye girer. Yıllarca sinema filmleri ve tiyatro oyunları bu milletin inançlarına küfreder.
Bir dönemin sinema filmlerinde âlimler, müftüler, imamlar; hep arsız, yalancı, iftiracı tipler olarak insanların bilinçaltına kazınır.
Kıyafet değişince içindekilerin de değişeceğini zanneden “sabun köpüğü zihinler,” Ankara’nın köylülerini Ulus’tan öteye geçirmezler. Sebebi ise şehri ve şehirlileri kirletmeleridir.
Çankaya’nın hemen ötesindeki Mühye köylüleri, Ulus ve civarından alışveriş edebilmek için Çankaya’dan gelmek yerine, 20 kilometre yollarını uzatmak zorunda kalırlar.
¥
CHP zihniyetliler sanırlar ki; halkın dini değerlerinin yerini alacak batı tandaslı yeni bir kültürle, bu halkı değiştirir ve istediğimiz gibi enselerinde boza pişiririz.
Fakirlikten yiyecek ekmek bulamayan halka; opera, bale ve çok sesli batı müziklerinin öğretileceği, çalınacağı binalar yapılır.
Tabii bu binalara sadece elitler girer, halka yasaktır.
1940’lı yıllarda Cumhuriyet gazetesi ve 7 Gün dergisi gibi yayın organlarında yayınlanan yazılar ve resimler, hep dini ve dindarları rencide edici, müstehcenliği övücü mahiyettedir. Haliyle CHP’den maddi olarak destek görürler.
Devran döner. Millet üzerinde estirilen; ekonomik, sosyal, siyasal ve kültürel baskı ve şiddet, 1950 yılının 14 Mayıs’ına kadar sürer.
14 Mayıs 1950 tarihi, halkımızın bu zihniyetten kıyamete kadar kurtuluş günüdür. Milletimiz kurtulur ama kurtuluşu sağlayanlar, CHP’lilerin darağacından kurtulamazlar.
27 Mayıs 1960 tarihi ise; “Bu ezanlar ki, şehadetleri dinin temeli” inancına sahip çıkan Adnan Menderes için “Ezan Şehitliğine” doğru yürüyüştür.
Allah rahmet eylesin, ruhu için el Fatiha.
Akit