“(Kendilerine:) “Yeryüzünde (Allah’ın emirleri dışına çıkarak) sakın fesat çıkarmayın (bozgunculuk yapmayın)!” denildiği zaman: “Bizler sadece düzeltenleriz” derler. İyi bilin ki; (Allah’ın hükümlerini beğenmeyip aykırı hareket ettiklerinden dolayı toplumda) asıl bozguncu onlardır. Fakat (bunun) farkında değildirler.”
(Bakara sûresi 11-12)
Ey Hırs, Sen ‘‘ACI’’yı bilir misin?
Bu dünyada öyle insanlar var ki; onların hayatını anlatmak gerekse ‘‘ACI’’ kelimesinden ileri gidilemez. Onlar Acı’yı kimsenin bilmediği bir şekilde yaşarlar.
Öyle insanlar da var ki; başkalarının hayatını acıya çevirirler. Başkalarının hayatını düzene sokmaya çalıştıklarını söyleyip toplumda bozgunculuk yaparlar. Etraflarına ‘‘ACI’’ saçarlar. Kan döküp insan öldürünce , zaten düzeltecek bir hayal kalmıyor ki.. Geride kalanlar ‘‘ACI’’dan başka birşey olmuyor. ‘‘Düzeltmek’’ kelimesi bu insanların dilinde ‘‘öldürmek’’ anlamına geliyor olsa gerek.. Yoksa bizim anladığımız manada ‘‘düzeltmek’’ bambaşka birşey…!
Eskiden savaşlar olurdu; iki ordu karşı karşıya gelirdi. Şimdi ise bir ordu bir halkın karşısında…!
GAZZE’de insanlar ölüyor..
GAZZE’de çocuklar ölüyor..
GAZZE’de anneler-babalar ölüyor..
GAZZE’de insanlık ölüyor…
Bir ordu vuruyor, bir millet ölüyor, tüm dünya izliyor..
Ne zaman ki, yardım eli uzatılıyor, uzanan eller kırılıyor…
Ey etrafına ölüm dağıtan kişi; bilmiyor musun ki bir gün sen de öleceksin…!
Şeytan; Allah’ın bir tek emrini yerine getirmediği için Allah’ın rahmetinden kovuldu..
Sen; Allah’ın emirlerine karşı gelirken Allah’ın gazabından korkmuyor musun..?
Şeytan, insanları Allah’ın yolundan çevirmeye çalışır. Ama sen öyle yoldan çıkmışsın ki, şeytan bile senden uzaklaşır. O bile senle işbirliği yapmaktan kaçınır.
Ey kendini üstün gören insan; bilmiyor musun asıl üstünlük Allah’ın katında olandır. Öldürülen insan adedince üstün olunmuyor. Bunu düşünemeyecek kadar akılsız olamazsın. Hayvanlar bile ancak karnını doyurmak için birbirlerini öldürür. Hiç zevk için başka bir hayvanı öldürdüklerini gördün mü..?
Ey düşünme zahmetinde bulunmayan insan, bir hayvandan da mı örnek alamıyorsun…? Sen kendi türünü vuruyorsun. Hem de bir ‘hiç’ için… Hiç farketmedin mi; hayvanlar kendi türlerinden bir hayvanı öldürmezler, birbirlerini korurlar, başka türlerden olanları öldürürler.
Ey zulmü kendine görev bilmiş kişi; sen ‘vicdan’ı bilir misin…? Yaptıklarına bakılırsa herşeyden önce kendi vicdanını öldürmüş olmalısın.. Yoksa hiçbir vicdan bunca zulme, bunca acıya dayanamaz. Bir yerde ‘yeter artık’ der kendine. Ama sen hiç durmadan, acımadan vuruyorsun…!
Ey zalim, artık zalimlikten vazgeçip insanlığı öğrenmenin vakti gelmedi mi…? Bunca can, bunca kan yetmedi mi? Daha ne beklersin? Hesap gününün gelmesini mi beklersin? Ancak o zaman mı yaptıklarını farkına varacaksın? Yazık…!
Ve sen, ey mazlum,
Unutma, zalimlerin zulmü bu dünyadan ileri gidemez… Hesap günü geldiğinde bu zulmü sana reva görenler, bir bir Allah’ın gazabına uğrayacaklar. Allah yapılanlardan habersiz değildir…!
Ey Çilekeş Kardeşim; sabredenlerden ol…!
Unutma, Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Allah’ın Habibi olmasına rağmen ne çileler çekti, ne zulümler gördü, ne acılar yaşadı da hiç isyan etmedi, hep sabretti. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’e layık bir ümmet ol, ve sabrı elden bırakma. Bu, sana bırakılmış en güzel miraslardandır...
Allah sebredenlerle beraberdir...!
Gazze’de insanlık ölüyor...
Alem seyirci oluyor...
Zalim vicdanını duymazken
Ziyan olan mazlum oluyor...
Es-Sabûr isminle Gazze’ye sabır ihsan eyle Ya Rabbim…!