Gel teskere gel

Gel teskere gel, bitsin bu gurbet,
Dünyanın derdini çekemem artık,
Bir dâne’ye yüz tokat hani adalet,
Burada durmadan ben bıktım artık.
   
Saniyeler baktım hızla gidiyor,
Dakikalar, saatler, günler bitiyor,
Bu kadar yaşamak bana yetiyor,
Elveda diyerek gideyim artık.
  
Gurbete düştüğüm küçük yaşlarda,
Büyüdüm dertleri derde katarak,
Yaşadım yalnızlığımı yalnız başıma,
Tükendi yaşım da yaşlandım artık.
  
Ocağım yanmadı dumanım tüttü,
Küllerim savruldu nefesim bitti,
Ben kaçtıkça onlar üstüme gitti,
Gittiğim yerde de durmayın artık.
   
Düşünce dostlarım dağılır oldu,
Bir bahane bulup kırılır oldu,
Kalbimin köşesi burulur oldu,
Burası böyledir bil gönül artık.
  
Maddede aranır oldu hakîkat,
Gözler hep kapandı ma’neviyâta,
Her kesim alıştı bol isrâfâta,
Ben de bu illete bulaştım artık.
  
Daha çok günah’a  musâb olmadan,
Ölüm gelip gaflette beni bulmadan,
Helâl edin hakkınızı Hoca sormadan,
Dua kılın ardımdan ben gittim artık,
Dua sunun dostlarım ben bittim artık.