Bismillahirrahmanirrahim
İ’lem eyyühe’l-aziz!
Aklı başında olan insan, ne dünya umurundan kazandığına mesrur ve ne de kaybettiği şeye mahzun olmaz. Zira dünya durmuyor, gidiyor. İnsan da beraber gidiyor.
Sen de yolcusun.
Bak, ihtiyarlık şafağı, kulakların üstünde tulû etmiştir. Başının yarısından fazlası beyaz kefene sarılmış. Vücudunda tavattun etmeye niyet eden hastalıklar, ölümün keşif kollarıdır.
Maahaza, ebedî ömrün önündedir. O ömr-ü bâkide göreceğin rahat ve lezzet, ancak bu fâni ömürde sa’y ve çalışmalarına bağlıdır. Senin o ömr-ü bâkiden hiç haberin yok. Ölüm sekeratı uyandırmadan evvel uyan! (Mesnevi-i Nuriye, Habbe)
Bediüzzaman Said Nursi
SÖZLÜK:
İ'LEM EYYÜHE'L-AZİZ : “Bil ey aziz, saygıdeğer kardeşim!” mânâsında muhatabı uyarmak ve dikkatini çekmek için kullanılan bir söz
MAAHAZA : Bununla beraber.
MESRUR : Sevinçli, sürurlu.
ÖMR-Ü BÂKİ : Devamlı ömür.
SA'Y : Gayret, çalışma, emek.
SEKERÂT : Ölüm ânı, can çekiştirme, ölmek üzere olan bir kimsenin kendinden geçmesi.
TAVATTUN : Vatan tutmak; yer edinmek, kalmak.
TULÛ : Doğma, doğuş, birden zuhur etme; bir şeye vâkıf olup bilme.