Hayvanistan'da grev var!

Yol boyu kavaklarda,
Kara kara kargalar.
Her biri bir ağızdan;
Grev marşını çalar…
*
Süt ve yün fabrikası,
Görseniz bir koyunu.
Açmış grev bayrağı,
Bozuverdi oyunu…
*
Çöllerde ayaklandı,
Koca koca develer.
Baş çeker hamurunu,
Grev diye geveler…
*
Fareyi görmez oldu,
Damistanda kediler.
“nedir ne oldu?” dedik;
“grev vardır” dediler…
*
Bir tarafta böğürür,
hoplar zıplar inekler.
Biz ilaç istemeyiz,
Diye vızlar sinekler…
*
Hele de bir görseniz,
Grevdeki filleri.
Greve katılmıştı ,
Bütün hayvan illeri.
*
En sadık dost bildiğin,
İsyan etti köpekler.
Şimdi evi ahırı ,
Kümesi kimler bekler?
*
Evi beklerse eğer,
Dağda vahşi kurt tilki.
Vahşilerden fayda yok,
İnsan komaz yer bil ki !
*
İnsana isyan edip,
Anırıyor eşekler.
Diyorlar ki “ isteriz,,
Bizde yorgan döşekler ! “
*
Kızgın kızgın heryana,
Koşuşuyor mandalar.
“yeter ne çamurdaydık”,
Deyip  evlere dalar.
*
Hele de bir görseniz,
Ahırdaki atları.
Bizim olsun diyorlar,
Apartmanın katları !
*
İnsanlara darılıp,
Grev yapan ördekler.
Hayvanlar grevine ,
Bir grev daha ekler.
*
Öbür yanda birikmiş,
Öküzler ve danalar.
Derler “ hak verin bize,
Ey babalar analar” !
*
Küçük dersiniz ama,
Başta koşar buzağı,
Küçük mikrop insana,
Kurdu büyük tuzağı !
*
Zırh içinde tosbağa,
Başı bazen görünür.
Yılanlar da grevde,
Sebep : “ yerde sürünür” !
*
“Kendimden ağır yüküm”,
Deyip inler karınca.
Dertlerini haykırdı ,
O meydana varınca…
*
Küçük kuşlar dallarda,
Tartamaz oldu dallar.
Avcılara kızarak,
Grev yaptı kartallar…
*
“İnsanoğlu bizleri,
Başıboştur sanar ya”,
“Halbuki biz memuruz”.
Deyip öttü kanarya !
*
“Dağ taş gezdik bal yaptık,
Yeter” dedi arılar.
Bal yapmayı bilemez,
Ne erkek ne karılar !
*
Eşekarısı zaten,
Bahane arıyordu.
Grev günü insanı,
Zehirle tarıyordu…
*
Görseniz ormanlardan,
Koşuşan ayıları.
İt sürüsü gibiydi,
Fazlaydı sayıları.
*
Denizdeki grevde,
Başı çekti hamsiler.
İnsana yem olmayı,
Artık aklından siler.
*
Balina da konuştu;
“Budur dedi “ buyruğum”.
Korkmam insandan artık,
Kuvvetlidir  kuyruğum”.
*
Yunus der insanlara;
“İnsaf yok mudur sizde?
Peygambere köşk oldum,
O dehşetli denizde “ !
*
Ve  Yunus balığından,
Sonra hepsi koştular.
Denizler işgal oldu.
Grev deyip coştular…
*
Konuşmaya başladı ,
Birer birer sözcüler.
Etrafta aslanlardan,
Dolaşıyor gözcüler…
*
Hiçbir insan kalmadı,
Köyünde çarşısında.
Evlere kapandılar ,
Bu grev karşısında !
*
Kimi hala sayıklar;
“ Bu ne biçim içgüdü?”
Bu esnada kapıda,
Kuduz köpek uludu !
*
Kirpiler oklarını,
İnsanlara sapladı.
Ve bir korku, bir telaş,
İnsanlığı kapladı !
*
Hayvan taifeleri,
Koşuştu birer birer.
Dünya denen meydanda,
Kalmadı grevsiz yer !
*
Bin bir hile çevirip,
Konuşmada da ilki,
Aldatıp diğerleri,
Kaptı o kurnaz tilki…
*
“Size sesleniyorum,
Be hey hayvan milleti !
İnsanlar asileşti !
Çekmeyelim zilleti…
*
Hüneri bana verip,
Kurnaz tilki derler ya.
Fakat bakın zaifler-(acizler)
Güzel rızık  yerler ya !
*
İşte bu insanoğlu,
Rızık için iktidar,
Lazım dedi ve ona,
Koca dünya geldi dar !
*
Grevin sebebi bu.
Yoksa isyan sanmayın !
Allah ı unutup da,
Ahirette yanmayın !
*
Yoksa benim zorum ne?
Tavuk dolu köylerim !
İnsan, vazifesini,
Bilmelidir söylerim !”
*
Konuşmacı çok diye,
Başkan aslan kükredi.
Tebrik eden bakışla,
Tilkiye yeter dedi.
*
Ve kendisi peşinden,
Kaptı o mikrofonu.
Çünkü bu gidiş ile,
Bekleyemezdi sonu !
*
Önce gösteriverdi,
Şöyle bir ensesini.
Ardından akort etti,
Ayarladı sesini !
*
“ Benden zaif yaşarken
Bana canavar derler.
Bana yiyor diyorlar,
Fakat insanlar yerler !
*
İşte yavruma karşı,
Allah verdi şefkati.
İsyan eden insana,
Yüreğim daha katı !
*
Ben  sahipsiz olsaydım,
İnsanı parçalardım.
İnsanın hayat denen,
Bu hakkını çalardım !
*
Güç kudreti yeterken,
İşte bu vaziyette.
Yine insana karşı,
Kalırız eziyette !
*
Ne yazık ki bunları,
İnsanlar bilemiyor.
Çoğu gaflet yolunda,
Hiç Hakka gelemiyor!
*
Birazcık ibret alır,
Belki bu grev sonu !
Düşüncesiz gezerken,
Düşündürürüz onu !
*
Aslan demek istedi;
Konuşmak için kart al.
Buna fırsat vermeden,
Kondu o koca kartal.
*
Tartmadı dallar onu,
Kırıldı koca bir dal.
İnsan için dediği;
İlk kelimesi “aptal”!
*
-Evet bu aptal insan,
Uçak yapar övünür.
Füzeyle Aya gitti.
Merih diye dövünür !
*
Biz İlahi sanatız.
En harika tayyare !
Ve insana bir ibret,
Canlı birer seyyare.
*
Temizlik memuruyuz,
Nerde bir leş sezeriz!
Bilmezler ya insana,
Hizmet için gezeriz!
*
Kartalın üzerinden,
Küçük bir şey uçuştu.
Bir de baktık kanarya,
Denilen güzel kuştu  !
*
“ -İnsanoğlu bizleri,
Başı boştur sanar ya !
Halbuki biz memuruz
Deyip öttü kanarya .
*
Yüzücüler adına,
Davet etti kazları.
Kaz dedi:- insan oğlu,
Anlamaz ikazları !
*
İnsanın sanatıdır,
Gemiler ve kayıklar.
Harika bir şey gibi,
Yıllar yılı sayıklar !
*
Akıl gözünü açıp,
Gelse seyretse bizi.
Kaptansız ve küreksiz,
Geçiyoruz denizi !
*
Temizliği ederiz ,
İnsan oğluna ilan.
Hüsnü zanna memurdur,
Fakat eder su-i zan !
*
Yumurtada verilir,
Bize yüzme talimi.
İçgüdü deyip durur,
İnsanların zalimi !
*
Aslan :”İnsana bunlar,
Nasihatidir kazın.
Ders alın ibret alın.
Kafanıza da yazın !
*
Başkan Denizistan’dan,
Çağırdı balinayı.
Durmadan homurdandı,
Sol taraftaki ayı !
*
Balina mikrofonda,
Bağırdı avaz avaz.
“-Neden bunca nimete,
İnsanlar etmez niyaz !
*
Bana derler balina,
Yaşar kendi kendine !
Ey asi insan oğlu,
Hakaret etme dine !
*
Başıboş olsa idim,
Düşmanındı kuyruğum.
“Kahrolsun şu gemiler”,
Olacaktı buyruğum !
*
İşte o zaman sizin,
Haliniz ne olurdu ?
Hayatınız karada ,
Olamaz son bulurdu !
*
Emir tahtında hizmet,
Ediyoruz sizlere.
Bir şenlik ve bir sürur,
Veririz denizler…
*
İşte hayvanistanın ,
Grevi ve bu hali.
Belki diyeceksiniz,
Taleptir bu muhali !
*
Muhali talep ise,
Olamaz haddimize.
Maksad gaye bir ibret,
Olsun bu kendimize !
*
Tabiat deyip durur,
Sözde bazı insanlar.
Belki ibret olur da,
Tabiat neymiş anlar !
*
Şükür, et, sütü, Allah,
Vermemiş diye kurda !
Koyun getirir sütü,
Dağlardan ot bulur da !
*
İlmin çözemediği,
Balı yapıyor arı !
Dağ taş demez dolaşır,
Gezer bütün dünyayı…
*
Kendi yapsaydı balı,
Verir miydi bedava !
Hem de öyle bir bal ki !
Her türlü derde deva !
*
Bülbülün nağmesini,
Nasıl duymaz geçersin !
Cırtlak sesli birini
“Ses güzeli” seçersin !
*
Nasibi olan alır,
Ne desem, ne yazsam az!
Yüzyıl yerinde kalır…
Nasipsiz hiç anlamaz,
Nasipsiz hiç anlamaz….