Cenazede gördüm iki insanı
Kaynatırdı içi bomboş kazanı
Biri bitmiş mezar biri nazarı
Kendi için görmez hazin hazanı
Mezar kazdı küreğe yapışanlar
Soğuk su içti tere bulaşanlar
Toprağa giren ten neden yıkandı
Gizledi anlamı ham ağlaşanlar
Her saat döküldü an infiale
Aynada bakıştı surete hale
Tez dağıldı lakin döndü seyyale
Kuşattı hayatı eski meşgale
Ödendi mi bir tas suyun bedeli
İnsan bunu kendine söylemeli
Sayılı nefesler soluk kesmeden
Şu güneşli günler geçti geçeli
Herkes farkeder ama söyleyemez
Hayat koşar gibidir bekleyemez
Hayal tutunamaz düşer ve dalar
Kimisi bulamaz kimi var yemez