Risale Haber - Haber Merkezi
Dünya Bizim sitesinde bir yazı kaleme alan Metin Erol "Sevdim Seni Mabûduma" diye bilinen ilahinin yanlış söylendiğini ifade etti. Erol, "Anam babam sana feda olsun" diyen ehli irfanın Resulallah için “öylesin-böylesin diye sevdim” demesinin münkün olmadığını, ön şartlı bir sevgiyle “Diye sevdim” kalıbının kullanılmasının büyük bir yanlış olduğunun altını çizdi.
"Resulallah’ı Sevmeye Sebep mi Gerek?" başlığıyla yayımlanan yazının bir kısmı şöyle:
Kaç kişi “Sevdim Seni Mabûduma” ilahisinin yanlış söylenmekte olduğunun farkında
İşte, bu anonimlerden biri de “Sevdim Seni Mabûduma” ilahisidir. Bu ilahi nice mevlid cemiyetlerinde, nice zikr meclislerinde, nice insanların dilinde ve hafızasında yer etmiştir. “Sevdim Seni Mabûduma” ilahisi toplumumuzda hemen hemen herkes tarafından bilinir, söylenir. Lakin kaç kişi bu ilahinin yanlış söylenmekte olduğunun farkındadır?
Niyâz-î Mısrî Hazretleri bir şiirinde şöyle der: “Savm u sâlât u hac ile sanma biter zâhid işin,/ İnsân-ı Kâmil olmaya lâzım olan irfân imiş.” Niyâzî Mısrî Hazretleri’nin gayet beliğ ve veciz bir üslup ile beyan buyurduğundan anlıyoruz ki irfan, ‘Hazret-i İnsan’ olmak için olmazsa olmaz bir vasıf. İnsanın insanlığını bulması, kendini bilmesi ve gönül evindeki gizli ummana vasıl olması için şarttır irfan. Fıtri ve insani bir bilgi olarak kaynağı kalp/vicdan olan irfan, ilmin de üzerindedir. Bilmenin ötesinde ilmiyle amil olanların ve bu amelleri ihlas ile yapan muhlislerin meselelerin inceliklerini, derinliklerini kavradıkları, kalp ve basiret nazarlarıyla mevzuları değerlendirdikleri hâllerinin genel adıdır irfan. İşte meselelere irfan nazarıyla bakanların tespit ettikleri üzere, “Sevdim seni mabûduma” ilahisi, toplum hafızasında şu hatalı şekliyle yer etmiştir: “Sevdim seni mabuduma, cânan diye sevdim./ Bir ben değil âlem sana, hayran diye sevdim // Evlad-u ıyalden geçerek, ben Ravza’na geldim Didarına müştak olacak, yezdan diye sevdim // Mahşerde nebiler bile, senden medet ister/ Gül yüzlü melekler sana kurban diye sevdim. // Kurbanın olam şâh-ı rusul, kovma kapından/ Ahlâkını methetmede Kur’an diye sevdim.”
Ahmet Özhan’ın seslendirdiği hâliyle “Sevdim Seni Mabûduma” ilahisinin güfteleri
Ehl-i irfan nazarında bu güzel ilahinin bu şekliyle dile gelmesi kabul edilemez. Çünkü “Fedâke ebî ve ümmî ya Rasûlullah" diyenler için Resulallah’ı “öylesin-böylesin diye sevdim” demek mümkün değildir! Böylesi zevât-ı kiram için Resulallah’ı sevmeye bir ön şart koymak mümkün müdür? “Diye sevdim” kalıbının, bir şart, bir sebep oluşturduğu açık. Hâl böyle olunca, bu güzel ilahinin bu şekilde hafızalarda yer etmesi ve bu şekliyle söylenmesi, söyleyenlerin her ne kadar niyetleri sahih olsa da, yanlıştır. İşte bu haseple bu güzel ilahiyi, Türk musikisinin yaşayan duayenlerinden olan Ahmet Özhan, Hüzzam makamında, olması gerektiği hâliyle seslendirmiştir. Değerli Ahmet Özhan’ın, olması gerektiği şekliyle seslendirdiği ilahiyi şu linkten dinleyebilirsiniz:
Ahmet Özhan’ın seslendirdiği hâliyle “Sevdim Seni Mabûduma” ilahisinin güfteleri şu şekildedir:
“Sevdim seni mabûduma canansın Efendim
Bir ben değil âlem sana hayrandır Efendim
Evlad-ı uyali alarak ravzana geldim
Ahlakını meth eyleyen Kur’andır Efendim
Kurbanın olam Şah-ı Rusul kovma kapından
Didarına müştak olan Subhan’dır Efendim
Mahşerde Nebiler bile senden meded ister
Gül yüzlü melekler sana hayrandır Efendim”
İlahinin bilinen Yanlış güfteleri ise şöyleydi
Sevdim seni mabuduma, canan diye sevdim
Bir ben değil alem sana, hayran diye sevdim
Evlad-ı Iyalden geçerek, ravzana geldim
Ahlâkını meth etmede Kur'an diye sevdim
Kurbanın olam Şahuresul, kovma kapından
Didarına müştâk olacak yezdan diye sevdim
Mahşerde Nebiler bile senden medet ister
Gül yüzlü melekler sana hayran diye sevdim
RisaleHaber.com