Bir çığlık koptu
Semâ perdelerini yırtan,
Geliyor o geliyor…
O ki dolunay gibi semâda
Nûr salmada geceleri,
O ki kandil-misâl ziya veriyor
Ehl-i imana gündüzleri.
O ki adına Muhammed demişler
Edilir mi geriye laf,
O ki âlemleri yaratan
Ad vermiş ona “Habîbullah”.
Gel ya Habib, gel ya Resûl, gel ya Nebi!
Yoluna kurbanlar olduğum gel, yetiş.
Gel ey ehl-i imanın ciğer-pâresi,
Ümmet-i Muhammed’in müşfiî gel!
Gel ki kan ağlar, ümmetinin kalbi
Asırlardır hiç gülmez.
Halimiz içler acısı sen gittikten sonra,
Hap hançer vuruldu
Şu kanlar saçan bağrımıza.
Gel ey hasta kalplerin hekimi
Gel ey ruhlara derman
Kalplere iman gel.
Gel ki şimşekler çaksın da
Yarılıp gökyüzü
Çakılsın şu melûnların gözüne yeryüzü…