Nefse zor gelen çile, Yusuf’ca değil,
Hz. Eyyub gibi sabır, hani kimde var?
Dünya için ne kadar eğilirsen eğil,
Kazandım derken, etmeyesin zarar.
Her müslüman isimliyi mü’mindir sanma,
Fikren, ruhen sahip çıkmıyorsan: Anma.
Vicdan lâl, irfan rehin, izan karaborsa,
Hani nerde? Nerede gayret, himmet, cehd?
Bir kutu kolaya kurban ettik gayreti,
Ölen masumları sadece seyrettik.
Yolunmuş kaz gibiyiz, tüyümüz ürpermez,
Kör kuyularda feryadımız… Dinlenmez.
Alâmet bekler dururuz ya kıyamete,
Kopuyor maneviyatta, insanlıkta. Bi-haberiz.
Üryan gezene acı amma, gezdirene kız,
Hamaset nutukları dillerde sakız.
Taklit bile değil imanlar… Bakınız.
Milyarları geçmiş olsa da sayımız,
Üçyüz beş kişilik Bedir kahramanını,
Hasretle bekler durur hamiyet tayfamız.
Karardı iman makamı kalpler,
Belki de bunun için halis değil duamız.
Ya Rabb!… Vardır elbet aşkınla yanan,
Nurunla aklanıp, Kur’an dersiyle uyanan,
Makbul dualar hürmetine, tahkik-i iman şerefine,
Medet dilenip, şefkatine sığınıyoruz,
Şuur ver bize, uyansın artık ümmet
Himmet eylese Resul-ü Zişan.