31 Martta karardı İstanbul’da afak.
Nice savunmasız ipte gördü şafak.
Korkmadı Seyda vurdu hakikati başa
Kırdı kalemini titredi Hurşit Paşa
Nur’u Kur’an’a bin ruhum olsun feda
Nice paşa ahirette rezil geda.
Susmadı Üstad, haykırdı Kur’an gayem.
Zalimler içinde yaşasın Cehennem.
Harbi umumi ne menem bir bela
Osmanlı cihan devleti oldu heba
İslam’ın inkırazına ağladı Seyda
Bir hayuleye maziyi ettiler feda
Şahlandı Millet kurtuldu aziz vatan.
Yedi düvele meydan okudu iman.
Tekbirlerle açıldı meclis-i Mebusan.
Alkışlarla kürsüde Bediüzzaman
Tarihe iltizam yaraşır Meclise
Aksi maskara eder, ele, iblise.
Yeni devletin sağlam olsun temeli
Akibet hüsran olur, kalır hep geri.
Tek gözlü anlamadı koca üstadı.
Mazide neler var hepsini horladı.
Ne gayelerle kurtulmuştu vatan
Cami depo, minarede sustu ezan
Zorlandı Millet hep tersine gitmeye.
Sürüdür dediler kaktılar gütmeye.
Kimlikler yırtıldı mukallitlik moda.
Gayrı ciddilerle yürümedi Seyda.
Savurdular talan oldu İslam’ın bağı.
Çekildi Seyda, Çoravanis Erek dağı
Sırdır Hira, Uhud, Erek, Barla dağı.
Şemsi Ezel ördü buralarda ağı.
Zindanlar yıldırmadı, Hür adam Seyda’yı
Nurlar sardı hem yurdumu hem dünyayı
İmanı kurtulsun evladı İslam’ın
Yeni nesil güldürdü şanlı ecdadı.
Barla’dan fışkırdı O Nur’u hakikat.
Âleme yayıldı nurdan ab-ı hayat
Şimdi dünya Risale-i Nur okuyor
Suspus her kes Seyda’yı dinliyor.