Huzur bulduk çok şükür, İslâm’da huzur bulduk,
O Allah’ın dininde; korkulardan kurtulduk.
Aradı hep insanlık, bulmadı hiçbir şeyde,
Denendi her bir rejim, deva olmadı derde.
Çünkü her şey geçici, çok olsa da bitiyor,
Kanâat edenlere; az olsa da yetiyor.
Azda mutlu olarak, huzuru bulmak gerek,
Eldeki nimetlerin, kıymetin bilmek gerek.
Bir tek elin var ise, olmayana bak şükret,
Bir musibet geldiyse; tevekkül ile sabret.
Böyle huzur bulunur, barışıksan kendinle,
Büyük görme derdini, derdi olanı dinle.
Her bir derdin devası; olmak ile birlikte;
Bazen da fayda vermez; ikramına sabreyle.
Vazifesi bitince, âfiyet gelecektir,
Rabbim hastalığına; şifalar verecektir.
Yeter ki yolmayalım, başta olan saçları,
Kafamızı vurarak, kırmayalım taşları.
Kaderi tenkîd eden; vurup kırar başını;
Hikmetini bilmeden, akıtır gözyaşını.
Derman arar derdine; derdi derman olacak,
Sabır, sebat kılarsa; sonra huzur bulacak
Huzuru hazmedelim, bilelim kıymetini,
Kulağı açık tutup, duyalım!... Davetini…