Peygamberimiz Hz.Muhammed (asm) ile O’nun sadık yoldaşı Hz. Ebubekir (ra) efendilerimizin beraberce gerçekleştirdikleri hicret olayının bu yeni yıldönümünde sahabiler (ensar-muhacirin) arasında bildiğiniz gibi muhteşem dostluk ve kardeşlik olayları meydana gelmişti.
Bu özelliklerin en önemlilerden birisi 21. lem’a ihlâs risalesinin dördüncü düsturunda da bahsedilmektedir. Burada; “Mesleğimiz halîliye olduğu için, meşrebimiz hıllettir. Hıllet ise, en yakın dost ve en fedakâr arkadaş ve en güzel takdir edici yoldaş ve en civanmert (yüce gönüllü, mert) kardeş olmak iktiza eder. Bu hılletin üssü'l-esası, samimî ihlâstır. Samimî ihlâsı kıran adam, bu hılletin gayet yüksek kulesinin başından sukut eder. Gayet derin bir çukura düşmek ihtimali var; ortada tutunacak yer bulamaz.” (1) denmektedir. Burada geçen hıllet ve halîliye kelimelerinin ifade ettiği manalar üzerinde durmak istiyorum
Üstad Said Nursi’nin de, çok önem verdiği ve özellikle ‘her 15 günde bir okunmalı’ diyerek kayıt koyduğu bir risaledeki bu kelimelerin sığ ve dar anlamlarının olmayacağı malumdur.
Üstad, Hılletin ve Haliliye mesleğinin nasıl olması gerektiğini birçok mektubunda belirtmiştir. Çeşitli lahikalarda bunların ipuçları görebiliriz.
M. Fahri Utkan'ın yazısı için TIKLAYINIZ