Son zamanlarda korona virüs hastalığının yaygın olmasından sonra kronik hastalıkları olanlar diğer insanlara nispeten daha dikkatli olmak durumundadırlar. Kronik hastalığı olan ve 60 yaş üzeri devlet personeli pandeminin başından bu yana yaklaşık bir yıldır idari izinli sayılarak kendilerine verilen hizmetleri uzaktan yerine getirebilmektedirler. Bu muafiyetten idareciler hariç tutulmuştur.
Diyabet, yüksek tansiyon, kanser, astım ve kalp rahatsızlıkları kronik hastalıklar olarak bilinmekle beraber bunun yanında alzheimer ve benzeri hasatlıklar da kişinin yaşam kalitesini düşürdüğünden bu da kronik hastalıklar kadar bir takım problemleri beraberinde getirmektedir.
Kamuda ilk defa görev alacaklar için bizim zamanımızda tam teşekküllü sağlık raporu gerekiyordu, şimdi bu uygulama devam ediyor olsa gerek, bununla beraber, adayların gerek sürücü ehliyeti, gerek nikâh işlemleri gibi başvurularında sağlık raporu ibraz etmeleri zorunlu olup kişinin evlenmesine ve araç kullanmasına mani olabilecek herhangi bir hastalığın olmaması istenmektedir.
Tavsiye olarak şunu ifade edebilirim ki; kamuda yönetici/idareci olarak görev alacakların en az beş yılda bir sağlık raporu ibraz etmeleri zorunlu olmalıdır ve bu kriterlere göre ataması yapılmalıdır, ilerlemiş sağlık problemi olanlardan idareci/yönetici olmak isteyenler bu göreve talip olmamalıdırlar. Sağlık sorunları olanlar hakikaten de kamuda ve özel sektörde gördüğümüz kadarıyla hem çalıştığı yere yük olmakta hem de kendisini aşırı idari ve iş baskısından kurtaramayarak hastalığının daha da ilerlemesine sebep olabilmektedir.
Özellikle kronik hastalığı ile birlikte idari görev alanları daha sonra görüyoruz, ya hastanede veya eczanede karşılaşıyoruz veya da vermiş olduğu kararlardaki tutarsızlıklarında ve tükenmişliklerinden kestirme imkânımız oluyor. Yöneticiliğe/İdareciliğe başlamadan evvel belirgin bir kronik hastalığı olmayan herhangi bir kamu ya da özel sektör personeli zaman içerisinde herhangi bir hastalığa yakalanabilir, bu durum gayet normaldir ve yadırganamaz, ama şunu ifade etmemiz gerekir ki; kronik hastalıklarla mücadelenin idarecilik ile bir arada yürütülmesi gayet derecede zor olan bir görev olsa gerek.
Yönetici/İdareci bir kimsenin yükü ve sorumlulukları ağır olur, mahiyetindeki çalışanların bile sevk ve idaresi ayrı bir ihtimam ve zahmet ister. Bu bakımdan kronik hastalıkları olan kamu ve özel sektördeki çalışanların yöneticiliğe/idareciliğe talip olmamalarını tavsiye ederim. Bu anlamda buna benzer durumlarla birçok kez karşılaşmışımdır; yönetici arkadaşımızın birisinin bazen bir saati diğer saatine uymadığı olabiliyordu, bir başka idareci arkadaşın akşam verdiği kararla sabah kalkınca aniden değiştiğini görmek mümkün olabiliyordu. Bir diğerinin gün içerisinde farklı zamanlarda agresif davranışlar sergileyerek mahiyetindeki personelin motivasyonunu bozabildiğini gözlemleyebiliyorduk. Hele bir de amiriniz raporlu ilacını kullanmayı unutmuşsa o gün personelin işi zor oluyordu. Bu ve buna benzer durumlara birçok kurumlarda karşılaşmak mümkündür, özellikle savunma, güvenlik, eğitim gibi önem arz eden alanlarda çalışmakta olan karar verici ve idarecilerin bu hususlara titizlikle dikkat etmeleri gerekmekte, hatta bu konuda görevlendirme yetkisine sahip üst yöneticilerin mahiyetindeki idarecilerin atamalarına karar verirken çok dikkatli davranmaları ve kamu yararını gözetmesi elzemdir diye düşünüyorum.
Bu duygu ve düşünceler içerisinde gerek kamu da olsun ve gerekse özel sektörde olsun nerede olursak olalım, çalışanların kabul edecekleri idari görevlerini sağlık ve sıhhat içerisinde, başarılarla, hakkıyla, adalet terazisinden şaşmadan, ağız tadı ile yürütmelerini, mahiyetindeki personelin motivasyonunu artırıcı davranışlar sergilemelerini diler, bu vesile ile tüm okuyucularımızın Ramazan-ı Şerifini tebrik eder, Âlem-i İslâm’ın ve insanlığın kurtuluşuna vesile olmasını, maddi ve manevi musibetlerin def ve ref’ine vesile olmasını, on bir ayın sultanının feyiz ve bereketinden nasibimizin ziyade olmasını Cenab-ı Allah’tan niyaz ederim. Kalın sağlıcakla. Allah’a emanet olunuz.