Oruçlu kimse yanan ciğerini iftara ulaştığında teskin eder. Zira kızgın çölde suyu bulmak gibidir iftar vakti. Ezanlar okunduğunda Rabbimizin ziyafetine davet edilmiş, gün boyunca hasretini çektiği nimetlere de kavuşmuştur. İşte bu zaviyeden bakıldığında oruçtaki iftarda Cennet müjdesi hatta Cennet ötesi müjdeler gizlidir.
Mü’min dünyada günah orucu tutarsa Cennette iftar edecektir. Evet Allah’ın rızasına zıt olan şeylerin orucunu tutarsa, Kevser ırmağından ebediyyen kana kana içecek, bir daha susuzluğun esamesi hiç okunmayacaktır.
Dünya bütün şaşaasıyla beraber âhirete kıyas edildiğinde bir zindan hükmündedir. Elbette zindanda açlık, susuzluk çekilecek, muhtelif zevklerden mahrum kalınacak, gün yüzüne, yağmura, gökkuşağına hasret duyulacaktır. Ne zaman zindanın karanlıklarından ve sıkıntılarından azad olunursa o zaman maddî ve manevî mutluluklara kavuşmak söz konusu olabilir. Aynen öyle de dünya zindanından ölümle terhis olan iman sahipleri, Cennet bostanlarına uçacak, bütün zahmet ve meşakkatleri geride bırakıp uçsuz bucaksız rahmet ve saadetlerin koynuna kendilerini atacaklardır. İşte oruçtan terhis edilen oruçlu kimse de, iftar vaktinde bekâ aleminden gelen kutlu bir anın gölgesini hisseder; ebedî mutluluk diyarından gelen bir meltem esintisiyle serinler ve ötelerden bir müjde almış gibidir.
Zaten ibadet ve hizmet yeri olan dünyaya bizi gönderen Sadık’ul Vâdül-Emin, emrine itaat eden kullarına Cenneti vereceğini vaad etmiş ve elbette bu vaadini yerine getirecek, ziyafetgâh-ı ebedîsi olan Cennete biz kullarını buyur edecektir. Namaz, oruç gibi ibadet kanatlarıyla uçulacak olan o Cennet ki; hiçbir hayalin ona yetişecek gücü, takati yoktur.
İsterseniz, haydi bir hayâl kurun, hatta hayalinizi olabildiğince zorlayın ve en büyük hayalinizi söyleyin.
‘Boğaza nazır bir saray’ mı dediniz? Kocaman bir bahçesi olan, bahçenin ortasında muhteşem bir havuz, biraz ötesinde helikopter, son derece konforlu renk renk araçlar, emrinizde sayısını bilmediğiniz hizmetçileriniz ve daha neler neler.. Bu hayaliniz küçük, gerçekten çok küçük bir hayal. Daha çok şey isteyin, umutlarınızı, arzularınızı, hedeflerinizi büyüttükçe büyütün, bakalım ne diyeceksiniz?
Meselâ bir adanız olsun, yemyeşil renge boyanmış. Tam tepesinde şaşaalı bir kaşâne, etrafında dünyanın çeşitli yerlerinden getirilmiş rüya ötesi çiçekler ve nimet, lezzet adına ne varsa hepsi elinizin altında olsun. Her mevsimi bahar, her günü mutluluk yüklü bir hayat. Bu hayale dokunsanız bile yine de çok şey değil, evet çok şey değil.
‘O zaman dünya saltanatı emrime verilsin, bin sene de ömür isterim!’ dediyseniz, ben yine aynı şeyi tekrarlayacağım: Bu hayal de küçük, hem de küçücük. Evet Cennet’in yanında bu pek büyük zannedilen dünyanın en büyük hayali de ‘hiç!’ denilecek kıymette.
Sonsuz kerem ve ihsan sahibi Rabbimiz ‘Ben Azimu'ş-Şân, salih kullarım için gözlerin görmediği, kulakların işitmediği ve insanın hayal ve hatırından hiç geçmeyen nimetler hazırladım.’ diye ferman buyuruyor.
Zaten Secde Sûresi’nde geçen şu ayet de bu manayı tefsir ediyor:
"Yaptıklarına karşılık Allah katında onlar için göz aydınlığı olacak ne mükâfatların saklandığını kimse bilemez."
Sahabeden Sa'd b. Sa'd (r.a.) anlatıyor:
‘Ey Allah'ın Resûlü, dedim. İnsanlar neden yaratıldı?
‘Sudan!’ buyurdular.
‘Ya Cennet?’ dedim. ‘O neden inşa edildi?’
‘Gümüş tuğladan ve altın tuğladan! Harcı da kokulu misk. Cennetin çakılları inci ve yakuttan, toprağı da zâferandır. Ona giren nimete mazhar olur, eziyet görmez, ebediyet kazanır, ölümle karşılaşmaz. Elbisesi eskimez, gençliği kaybolmaz."
Hz. Enes (r.a.) anlatıyor:
‘Resûlullah (a.s.m.) buyurdular ki:
‘Cennette bir ağaç vardır ki, binekli bir kimse yüz yıl gölgesinde yürüse, onu yürümekle bitiremez.”
Ebu Hüreyre (r.a.) de Peygamberimizin (a.s.m) şu hadisini rivayet ediyor:
‘Cennette hiçbir ağaç yoktur ki gövdesi, altından olmasın.’
Ve Vakıa Sûresinde geçen Allah kelâmı:
‘Daimi gölgededirler, çağlayıp duran su başlarındadırlar.’
Hazreti Enes'ten (r.a.) rivayet edilen başka bir hadis-i şerifte Söz Sultanı (a.s.m.) şöyle buyurdu:
‘Sizden birinizin yayı kadar veya kamçısı kadar cennetteki bir yer, dünya ve içindekilerden daha hayırlıdır. Cennet ehlinden bir kadın, yeryüzü ehline görünecek olsa, dünya ve içindekileri aydınlatır, yerle semâ arasını güzel koku ile doldururdu, onun başörtüsü dünya ve içindekilerden daha hayırlıdır.’
Sa'd b. Ebi Vakkâs (r.a.) anlatıyor:
‘Resûlullah (a.s.m.) buyurdular ki:
‘Cennette olan şeyden bir tırnağın azalttığı miktar, semavat ve dünya arasında dört ciheti de tezyin etmiş olarak görünürdü. Eğer Cennet ehlinden bir adam dünya ehline zuhûr etse ve bilezikleri görünse onun ışığı güneşin ziyasını bastırırdı, tıpkı güneşin, yıldızların ziyasını bastırması gibi.”
Dünyanın muhabbetiyle sarhoş olup, bütün sermayelerini bu dünya bilen dünyaperestlerin kulakları çınlasın!.
Şimdi de Hz. Ali (r.a.) Efendimizi dinleyelim:
‘Resûlullah (a.s.m.) buyurdular ki:
‘Cennette siyah gözlülerin (hurilerin) toplanma yerleri vardır. Orada, benzerini mahlukâtın hiç işitmediği güzel bir sesle şarkı okurlar ve şöyle söylerler:
‘Bizler ebedîleriz, hiç ölmeyiz!
Bizler nimetlere mazharız, fakirlik bilmeyiz!
Rabbimizden razıyız, mükedder olmayız!
Kendisinin olduğumuz beylerimize ne mutlu!”
Dünyadaki cehennem hurilerinin etrafında pervane olanların da kulakları çınlasın!.
Muğire b. Şu'be (r.a.) anlatıyor:
‘Resûlullah (a.s.m.) buyurdular ki:
‘Hz. Musa (a.s.) Rabbine sordu:
‘Derece itibariyle Cennet ehlinin en düşüğü nasıldır?’
Rab Teâla buyurdu:
‘O, Cennet ehli cennete dahil edildikten sonra gelecek olan bir adamdır ki kendisine:
‘Cennete gir!’ denilir.
Adam: ‘Ey Rabbim nasıl gireyim. Herkes yerlerine yerleşti, mekanlarını tuttu!’ der.
Ona şöyle denilir:
‘Sana dünya meliklerinden birinin mülkü kadar mülk verilmesine razı mısın?’
‘Rabbim, razıyım!’ der.
Rab Teâla: ‘Sana bu verilmiştir. Onun misli, onun misli, onun misli, onun misli de.’
Adam beşincide: ‘Ey Rabbim razı oldum (yeter!)’ der.
Rab Teâla: ‘Bu sana verildi, on misli daha verildi. Ayrıca gönlün her ne isterse, gözün neden zevk alırsa, sana hep verilmiştir!’ buyurur.
Adam: ‘Rabbim razı oldum(yeter!)’ der.
(Hz. Musa sormaya devam eder):
‘Ya derecesi en üstün olan (nasıldır)?’
‘İşte irade ettiklerim bunlardı. Onların keramet fidanlarını kendi elimle diktim ve üzerlerine mühür vurdum. Onlara hazırladığımı, ne bir göz görmüş ne bir kulak işitmiştir, hiçbir beşer kalbine de hutur etmemiştir.”
‘Ebu Sa'id el-Hudri (r.a.) anlatıyor:
‘Resûlullah (a.s.m.) buyurdular ki:
‘Allah Teâla hazretleri Cennet ehline; ‘Ey Cennet ahalisi!’ diye seslenir.
Onlar: ‘Ey Rabbimiz, buyur! Emrine âmâdeyiz! Hayır senin elindedir!’ derler.
Rab Teâla: ‘Razı oldunuz mu?’ diye sorar.
Onlar: ‘Ey Rabbimiz! Razı olmamak ne haddimize! Sen bize mahlûkatından bir başkasına vermediğin nimetler verdin!’ derler.
Rab Teâla: ‘Ben sizlere bundan daha fazlasını vereyim mi?’ der. Onlar: ‘Bu verdiklerinden daha üstün ne olabilir?’ derler.
Rab Teâla: ‘Size rızamı helal kıldım. Artık, size ebediyen gazap etmeyeceğim!’ buyururlar."
Ebû Saîd ve Ebû Hüreyre radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre Resûlullah (a.s.m.) şöyle buyurdu:
‘Cennetlikler cennete girince bir kimse şöyle seslenir: Siz cennette ebediyyen yaşayacak, hiç ölmeyeceksiniz; hep sağlıklı olacak, hiç hastalanmayacaksınız; hep genç kalacak, hiç yaşlanmayacaksınız; hep nimet ve mutluluk içinde yaşayacak, hiç keder ve sıkıntı çekmeyeceksiniz.’
Evet yine tekrar ediyorum ve altını çizerek söylüyorum ki, günah orucu tutanların yani orucun mükemmelini tutanların varacağı yer işte bu Cennettir. Yalnız midesine oruç tutturmaktan ziyade bütün aza ve organlarına oruç tutturmak; yani gözü haramdan men etmek, kulağı haram dinlemekten muhafaza etmek, dili haram sözlerden korumak gibi… Her bir azanın kendine has oruç ile oruç tutmasının mükafatı dünyada iftar olduğu gibi âhirette ise Cennettir.
Cennet gibi büyük bir mükafattan çok daha büyük olan bir mükâfat daha var ki; Allah aşkıyla yanan yürekler onu ne güzel ifadelerle anlatmış:
‘Cennet cennet dedikleri,
Birkaç konak, birkaç hûri,
İsteyene ver onları,
Bana seni gerek seni’,
‘Cenneti istemiyoruz. Bir lem'a-i muhabbet-i İlâhiye ebeden bize kâfidir’,
‘Ballar balını buldum, varlığım yağma olsun’,
‘Anladım işi, sanat Allah’ı aramakmış;
Marifet bu, gerisi yalnız çelik çomakmış’
Zaten varlığımızın gayesi, yaradılışımızın hikmeti Allah’ı tanımak, O’nun muhabbetiyle kendimizden geçmek, rızası dairesinde yaşamak değil mi?
Bu kutlu vazifenin, bu yüce şerefin ötesinde başka bir şey istemeye gerek var mı?
Bütün güzelliklerden öte, yücelerden yüce bir mükafâttır Allah’ı tanımak, Allah’a kul olmak. Lâkin bu lütuf yetmezmiş gibi, Rabbimiz bizlere önce Cennet’i verecek, sonra da Cennet’ten öte bir lütf-u ihsanı daha olacak ki; bizim için nihayetsiz mutluluk hazineleri, sonsuz saadet defineleri açılacak.
O lütf-u ihsan ise şudur: Koca Cennet bütün hüsün ve cemâliyle bir cilvesi bulunan ve bir saat seyredilmesi ehl-i Cennete Cenneti unutturan, bir gölgesi bütün mevcudâtı baştan başa güzelleştirmiş, bütün âlemi hüsün ve cemâl tecellileriyle süsleyip ışıklandırmış olan, bir dakika temaşası Cennet nimetlerinin bütününden üstün olan, nihayeti ve benzeri ve nazîri ve misli olmayan Cemâl-i İlâhi’sini aşıklarına gösterecek, yani ticaret ve memuriyet için, mühim vazifelerle bu imtihan meydanı olan dünyaya gönderilen insanlar, ticaretlerini yapıp, vazifelerini bitirip ve hizmetlerini tamamladıktan sonra, yine onları gönderen Hâlık-ı Zülcelâllerine dönecekler ve Mevlâ-yı Kerîmlerine kavuşacaklar. Yani, bu fani dünyadan gidip ebedî âlemde huzur-u Kibriya ile şereflenecekler. Yani, Rabb-i Rahîmlerine, ebedî saltanat merkezinde perdesiz kavuşacaklar. Doğrudan doğruya, herkes, kendi Hâlıkı ve Mâbudu ve Rabbi ve Seyyidi ve Mâliki kim olduğunu bilecek ve bulacaklar.
İşte Peygamberimizin en büyük müjdeleri:
Cerîr b. Abdullah (r.a.) anlatıyor:
‘Bir gece Resûlullah’ın (a.s.m.) yanında bulunuyorduk. On dördüncü gecedeki aya baktıktan sonra şöyle buyurdu:
‘Şu ayı hiç bir sıkıntı çekmeden gördüğünüz gibi Rabbinizi de ayan beyan göreceksiniz.”
Yine Suheyb’den (r.a.) rivayet edildiğine göre Resûlullah (a.s.m.) şöyle buyurdu:
‘Cennetlikler cennete girince Allah Teâlâ onlara:
‘Size vermemi istediğiniz bir şey var mı?’ diye soracak.
Onlar:
‘Yâ Rabbî! Yüzlerimizi ak etmedin mi? Bizi cennete koyup, cehennemden kurtarmadın mı? Daha ne isteyelim?’ diyecekler.
İşte o zaman Allah Teâlâ perdeyi kaldıracak. Onlara verilen en güzel ve en değerli şey Rablerine bakmak olacaktır.”
Ve son sözü yine Söz Sultanı, Cennetler uğruna yaratılan Zât, Âlemlerin Rabbi’nin Habibi, Mi’rac-ı Ekber mucizesinin sahibi Efendimiz Hz. Muhammed (a.s.m.) söylesin:
‘Oruçlu için iki sevinç vardır: Biri iftar ettiği zamanki sevinci; diğeri de Rabbine kavuştuğu zamanki sevincidir.’