Risale Haber-Haber Merkezi
Arjantin Nur talebelerinden müjdeli haberler gelmeye devam ediyor. Geçtiğimiz ay düzenlenen kitap fuarında Risale-i Nur'a olan ilgiini anlatıldığı mektupta yeni Müslüman olan bir ailenin iki yaşındaki kızı Sofia'nın Risale-i Nur'a gösterdiği sıcaklık anlatılmıştı.
“Bismillah” bahsini okumaya başladık 2 yaşındaki Sofia gürültü yapmayı bıraktı
İlgili bölüm şöyleydi:
"Daha birkaç gün önce Müslüman olan bir aile bulunduğumuz yerden araba ile yarım saatten fazla uzaklıkta bir yerdelerdi. Aynı gün Guatemala’ya uçak olduğundan program biraz sıkışıktı. O yüzden bizzat gitmek yerine kitap göndermekle yetinelim derken vakit az da olsa bir anda gitmeye karar verdik.
Daha yeni Müslüman olan bu mütevazi ailenin Sofia isminde daha iki yaşına gelmemiş küçük bir kız evlatları vardı. Biz orada iken Sofia uzak duruyor, yaklaşmıyor gürültülü bir şekilde oyuncakları ile oynuyordu. Ne zaman ki Birinci Söz'den “Bismillah” bahsini okumaya başladık Sofia gürültü yapmayı ve oyuncaklarını bırakıp dizimizin dibine gelip sessizce sözleri dinliyor ve o minik elleri ile adeta nurların sayfalarını okşuyordu. Birinci Söz bitene kadar bu hal devam etti.
Evet “Risale-i Nur’un fıtri talebeleri masum çocuklar” idi. Üstadımızın tabiri ile, “Bu masumların akılları derketmiyor, fakat ruhları bir hiss-i kablel vuku ile hissediyor ki; Risale-i Nur’la bunlar hem imanlarını kurtaracak, hem vatanlarını, hem kendilerini, hem istikballerini dehşetli tehlikelerden muhafaza edecekleri için bu hakikati kalbleri hissetmiş.” Bu masum Sofia belki ilklerdendi ama inşaallah daha nice Sofiaların, Mariaların, Lusiaların da küçük bir numunesi idi…Rabbim sayılarını artırsın, amin…"
Nur talebelerinin yeni mektubu
Aradan bir ay geçtikten sonra Sofia'nın annesi, Nur talebelerine bir mesaj gönderdi. Nur talebeleri yeni bir mektupla bu mesajı anlattı:
Selamün aleyküm muhterem ağabeyler,
Latin Amerika'da Risale-i Nur hizmetlerinin akışında yaşananları ihtiyacımız olan duânıza vesile ve şevke medar olması için zaman zaman sizinle paylaşıyoruz.
Bu meyanda, yakında katıldığımız Meksika fuarından sonra küçük Sofia'nın ailesini ziyarete gitmiştik. Annesinden gelen notu ve Nurlardan alâkadar bir bölümü paylıyoruz.
Bu diyarlarda Saidler ve Saidelerin çoğalması için duânızı istirham ederiz.
Selâm ve duâlarımızla.
Abdullah Özen / Buenos Aires
Sofi Risaleyi elinden bırakmıyor, alınca ağlıyor
Sofia'nın Annesinden gelen mesaj:
Size anlatmak istediğim bir şey var. Çocuğum sürekli bize hediye ettiğiniz kitaplardan istiyor. Önceleri yırtar, zarar verir korkusuyla vermek istemiyordum. Fakat bu kadar ısrara ve ağlamaya dayanamadım ve verdim ki daha fazla ağlamasın. Risaleyi verir vermez ağlamayı kesti ve sakinleşti. Ben önce sandım ki kapağın pembeli renginden dolayı hoşuna gidiyor… Fakat diğer günlerde de kitabı istiyor hatta uyuyana kadar da elinden bırakmıyor. Ama ertesi gün uyandığında tekrar istiyor. Ancak uyuduğu zaman elinden çekip alabiliyorum. Ne yemek yerken ne çizgi film izlerken ne de oynarken elinden alamıyorum. Bütün gün boyunca elinden bırakmıyor. Ben önce kitabı yırtacak diye düşündüm ama hayır! O sürekli yanında taşıyor arada bir açıp bakıyor sonra tekrar kapatıyor sonra yaptığı işe geri dönüyor. Bu söylediklerimin hiç biri yalan değil.
Bu hergün uyuyana kadar böyle devam ediyor. Bu yaptığım doğru mu bilmiyorum. Kitabı ona vermemde bir sakınca var mı?
ELMAS CEVHER NUR
"İşte bu Elmas Cevher Nur'un ikinci kerametini isbat ile, üç yaşından sekiz yaşına kadar akrabalarım ve evlâdım, bu Elmas Cevher Nurlar için fedakârane ve bu yolda hayatlarını hiç düşünmeden feda edeceklerini isbat ederim. Çünki bu Elmas Cevher Nur'u okurken hepsi başıma toplandı. Onları sevdim ve birer çay verdim; bu Elmas Cevher Nur'u okumağa devam ettim. Hepsi birden "Bu nedir? Bu yazı nasıl yazıdır?" sordular.
Ben de dedim:
"Bu Elmas Cevher Nur'dur!" diye bunlara okumağa başladım. Onuncu Söz'ü okurken saatler geçmiş. Çocuklar merakından, anlayamadıkları zaman hemen bendenize soruyorlardı. Ben de bu Elmas Cevher Nur'u onların anlayabileceği şekilde izah ederken çocukların renkleri, renk renk oluyordu ve güzelleşiyordu. Bendeniz de çocukların yüzüne baktıkça hepsinde ayrı ayrı nurlu Said görüyordum." (Bediüzzaman Said Nursî, Lem'alar)