Şiir: Ömer Erdem
Bir gün gelir yalvarırsın
Yarini incitme gönül
Muhtaç olur sığınırsın
Kaarını incitme gönül
Kerim kıldı kullarını
Türlü çeşit yollarını
Ballı şerbet dillerini
Cananı incitme gönül
Gece yalnızım sanırsın
İnan kendin kandırırsın
Her saniyeni dolduran
Meleği incitme gönül
Bazen olur çiğ meyvesin
Bazen yersin bazen körsün
Hazza meftun bir kölesin
Sultanı incitme gönül
Bir bahçeye girer iken
Adım adım yürür iken
Bin türlü bostanı veren
Turabı incitme gönül
Ağaçlar meyveye durur
Şerbet şeker dalda yürür
Zahmetsizce ele verir
Dalını incitme gönül
Güzel çirkin canlıları
Sana uymayan yanları
Her bir nefsi güzel kıldı
Hikmeti incitme gönül
Yar hüsnüne oldum hayran
Cemalini ettim seyran
Seni kemale yoğuran
Üstadı incitme gönül
Ömer derki dersim aldım
Güzelliğe hayran kaldım
Bu hayatı daim sandım
Bakiyi unutma gönül