Uzun yıllar gazetecilik yaptıktan sonra hasbelkader girdiğim resmi vazifede maksadım İstanbul’dan ayrılmak ve memleketim olan Batman’a tayin olmak idi. Ancak bir türlü nasip olmadı.
2006 yılı güzünde Batman’a tayin beklerken Adıyaman yazısı geldi. Kısa bir duraksamadan sonra kabul ettim ve bu güzel şehre geldim.
Tamamen kaderin sevkiyle geldiğim bu şehri sevmiştim. Havası, suyu, huzuru, insanları ve en önemlisi hizmet erleri harikaydı.
İnsan koleksiyoncusu olmayı hep istemişimdir. Adıyaman için “iyi insanlar koleksiyonu” yapabilirsem sayabileceğim o kadar çok kişi var ki…
Camianın aksakallıları: özünde beylik olan biraderleri Hüseyin ve Yusuf Ağabeyleri tanıdım en başta.
Sefer Hoca gibi alim ve zeki bir insanı tanıdım. Sefer Hoca’nın Nurlara vukufiyeti, mizahi yeteneği, şairliği ve yazarlığı profesyonel niteliktedir. Bu özelliklerine karşın, mütevaziliği ve dersleri kaçırmamaya gösterdiği dikkat de ehemmiyetli hususları idi.
Dava vekili olan ama milletin vekili olacakken, siyasetin kirli yüzüne direnen Hasan Beyi de unutmamalıyım.
Abisi Mehmet Hocayı…
Milli imam Yusuf Hocayı...
Haşmetli Aziz Hocayı da.
Rektör ünvanını gayrı resmi kazanan Ali Fuat Bey.
Eskişehirli Muhammed Bey.
Işık hızıyla araç süren Celal Bey.
Kılıcıyla her an neyi biçeceğini kestiremeyeceğiniz Mustafa Bey.
Diyarbakırlı ama evlendikten sonra has Batmanlı olan Osman Hoca.
Perdeci Necmeddin Bey.
Talebelerin dert ortağı halk eğitimci Abuzer Bey.
Ve ismini daha sayamayacağım binlerce yıldız insanı tanıdım bu memalikte.
Güzel bir hizmet mekânı var burada. Bayanlara da özel bölümün olduğu bu mekânda her yaştan ve seviyeden insanlar gelip hissesini alıyor.
Piknik gibi, kermes gibi, çiğköfteli spesiyaller gibi aktiviteler de zaman zaman icra edilmektedir bu çerçevede.
***
Nureddin Gürsoy Ağabeyi unuttuğumu sanmayın.
Onu bir cümleyle geçiştirmeye niyetim olmadığından sona bıraktım.
Yirmi dört saat hizmete koşan hizmet adamı Nureddin Gürsoy Ağabeyin arkasından koşarsınız ama yetişemezsiniz.
Hizmet adamı olup müstebid olmayan, hizmet metoduna sımsıkı sarılan ama yeniliğe da kapalı olmayan bitmez tükenmez enerjisiyle herkesi şaşırtan ilginç bir kişiliktir Nureddin Ağabey…
Adıyaman’da birlikte gazete için anket yaptık. Adıyaman’a özel iki bin adet ilave hazırladık. İki bin adet gazete ile birlikte Adıyamanlılara ücretsiz dağıttık. O gün başını nereye çevirsen bizim gazete vardı. Mutluyduk ama merkezden tebrik yerine ikaz gelmişti. Olsun…
Sonra iki yerel kanalda Üstadı anma programları yaptık Nureddin Ağabeyle. Birinde Hasan Bey de katılmıştı.
Sonra yerel televizyonda, haftalık bir program yapmaya başladık, “İnsan Bir Yolcudur” diye. Kısa bir sunuş yaptıktan sonra o Risaleden bir bahis okuyordu. Sonra programa aldığımız misafirimizle bu minvalde sohbet gerçekleştiriyorduk. Programlar, ilgi gördü. Otuzu aşkın bölümü yayınlandı. Her bölümün tekrarları ayrıca yayınlandı.
Misafir olarak kimler katılmadı ki?..
İslam Yaşar, Şükrü Bulut, Hüseyin Yılmaz, Sefer Akgül, Mehmet Evren, Mehmet Özçelik, Mehmet Talu, Hüseyin Dülkadir, Ahmed Doğan, Mehmet Dağtekin, Mehmet Sümer, Ali Bozkurt, Mehmet Altındal…
Evet…
Üç sene evvel hasbelkader gelip yerleştiğim şehirden ayrılmak durumundayım. İstanbul’dan ayrılırken düşündüğüm şehre yani memleketime gidiyorum.
Adıyaman’ı yaşamadan gitmek yokmuş kaderde.
Ancak şunu söyleyeyim:
Adıyaman gerçekten maddi olarak da manevi olarak da yaşanılacak bir güzelliktir. Yukarıda saydığım hizmet kalitesinin yanısıra özünü, tabiatını en az bozan şehirlerimizdendir.
Şehirden ayrılmadan şehri özlemeye başladığımı itiraf etmeliyim.
Neylersin ki, şartlar, zaruretler ayırıyor işte.
Şevke medar olsun ve Adıyaman hakkında, Adıyamanlılar hakkında malumatınız olsun diye yazdım bunları…