İçimden kopan nehr dağı deliyor
İnsanın şair olası geliyor
Dünyayı karartır vicdansız eller
Her taraf kan, talan, uyur güzeller
Yetmiyorsa eller, konuşsun diller
Bir feveran yürekten yükseliyor
İnsanın şair olası geliyor
Zalim, hain sömürmeye alışmış
Biz sustukça içimize karışmış
Virüs gibi ruhumuza yapışmış
İtin pençesinde kuzu meliyor
İnsanın şair olası geliyor
En acısı bizim safderun halet
Düşmanı dost bilmek ne yaman gaflet
Şuursuzluk kanserden beter illet
Hain bu cüreti nerden alıyor
İnsanın şair olası geliyor
Akıl şaşkın, his taşkın, edep kaçkın
Bir evlada bakın, babaya bakın
Kimse vazgeçmesin kimseden sakın
Her musibet sanki beni eliyor
İnsanın şair olası geliyor
Yalın kılıç harbe atılmak nerde
Açık düşman ile mi harp her yerde
Gözlerde buğu var, akılda perde
Demek kendi gelmez uşak salıyor
İnsanın şair olası geliyor
Rahata alıştık zorda yenildik
Yurtta ezildik dünyada büzüldük
Direnmeyi lügatımızdan sildik
Kesilecek şaşkın bıçak yalıyor
İnsanın şair olası geliyor
Hayatımız olsun güzel bir mana
Kulak vermek lazım yüce Kuran'a
Böyle sahip çıkmak lazım vatana
Bak göz göre göre neyi çalıyor
İnsanın şair olası geliyor
Nasıl bir sır vardı kahramanlarda
Ne söylerdi onlar kalınca darda
Gülleri yetiştirdiler baharda
Bazen maziye hayalim dalıyor
İnsanın şair olası geliyor
Kahramansan haydi ortaya atıl
Geri durma ileri saffa katıl
Hak yükselsin gayri, yıkılsın Batıl
Bir gayret tarihten miras kalıyor
İnsanın şair olası geliyor
Yeter artık görünmez esirliğe
Duamız şarkımız artık birliğe
Mevlam nail etsin bizi dirliğe
Meydana atılmak akla geliyor
İnsanın şair olası geliyor
Duyursam sesimi cihana aşkla
Durmadan yürüsem imanla hakla
O altın çağları getirsem akla
Haykırmak istiyor naçar kalıyor
İnsanın şair olası geliyor
Gönlümde bir fedaî asil ruh var
Etrafımda türlü türlü ziruh var
Ruhları kemiren şer bir güruh var
Allah'tan ümit var, güneş parlıyor
İnsanın şair olası geliyor.
Marufî sen de at sağ ayağını
Oku insanlığın altın çağını
İnşa et şiirle mana bağını
İçimden kopan nehr dağı deliyor
İnsanın şair olası geliyor.