Risale Haber-Haber Merkezi
Bediüzzaman Said Nursi, kendini Osmanlı’nın son döneminde İslamcılık-İttihad-ı İslam, Batıcılık ve Türkçülük görüşlerinin savunulduğu bir ortamda bulmuştur. Bu dönemde Devlet-i Aliyye, Batılı devletlerin baskısı altına girmiş, birçok gayri Müslim etnik gurup bağımsızlığını ilan etmiş, İslam coğrafyasının bazı yerleri emperyalist Batılılar tarafından işgal edilmişti. Bundan dolayı kendisine de “helaket ve felaket asrının adamı” denilmiştir. Buna karşılık Osmanlı sarayı ve aydınlar kurtuluş için çeşitli reçeteler ortaya atmışlardı.
Bediüzzaman, hayatı, meslek ve meşrebi gereği şahsiyetini oluşturan ve mensubu olduğu ilmiye sınıfının din ve maneviyat kadrosu içerisinde bir düşünür bir din adamı olarak, yaşanan bu olayların dışında kalmamıştır. Hatta eşine rastlanmayan bir gayret ve faaliyet içerisine girmiştir. Yürüdüğü bu sıkıntılı yolda karşılaştığı olayların kenarında değil, bizzat içinde, hatta bir lokomotif gibi önünde olmuştur. Karşı karşıya kalınan felaketlerin arkasındaki gerçeği, herkesin ümidini kestiği günlerde dahi milletine ve bütün İslam dünyasına ışık olarak göstermiştir.
Hayatının sonuna kadar dinî ve İslam Dünyası için belirlediği ilkelerinin menfaatsiz ve tavizsiz takipçisi ve hizmetçisi olmuştur. İslam’ın ve Müslümanların geleceği üzerinde fikir ve karar sahibi olduğunu hayatının her anının şahit olduğunu görüyoruz.