Aziz Üstad uğruna,
Ne çileler çekmişler,
Ana baba yaranı,
Hepsini terk etmişler.
Karakollar, hapisler,
Yollarında durakmış,
Dünya zevki sâfası,
Onlara pek ırakmış.
Aç ve açık kalmışlar,
Hiç pişman olmamışlar,
İmândaki mutluluğu,
Bir yerde bulmamışlar.
Hepsi Nura pervane,
Şevk ile koşuyorlar,
Nuru parlatmak için,
Nurları yaşıyorlar.
Bu Nurlar parlayacak,
Deyince Üstadları,
Nuru parlatmak için,
Aşmışlar Kıtaları.
Şimdi bütün dillerde,
Okunurken bu Nurlar,
Ağabeylerin gönlünde,
Karar kılmış sürurlar.
Takipçisi kardeşler,
Gidiyorlar her yana,
Rehber olacak Nurlar,
Artık bütün Cihana.
Hepinize teşekkür,
Hepiniz sürur bulun,
Âlemi ahirette,
Aziz Üstadla olun.
(13-10-2008)